MÜCTEBA UĞUR - TDV İslâm Ansiklopedisi

MÜCTEBA UĞUR

1936-2005
Müellif toplam 53 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Hadis
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ABDULLAH b. OSMAN b. AFFÂN
Hz. Peygamber’in torunu.
ABDURRAHMAN b. EBÜ’Z-ZİNÂD
Geniş hadis bilgisi ve hadis rivayetiyle tanınan âlim.
ABDURRAHMAN b. K‘B el-ENSÂRÎ
Fakirlikleri sebebiyle Tebük Seferi’ne katılamayan sahâbîlerden biri.
ABDURRAHMAN b. MEHDÎ
Tebeu’t-tâbiînin tanınmış hadis hâfızı ve fıkıh âlimi.
ABDURRAHMAN b. YEZÎD
Medineli tâbiî.
ABDÜLMELİK b. EBÛ SÜLEYMAN
Hadis rivayetiyle tanınan âlim.
ABDÜSSELÂM EFENDİ, Mardînî
Mardin’de müftülük yapmış olan Hanefî âlimi.
ACÎBE el-BAĞDÂDİYYE
Kadın muhaddis.
ACLÛNÎ, Muhammed b. Ahmed
Muhaddis, Şâfiî fakihi.
ÂİŞE bint MUHAMMED
Sekizinci hicrî asrın tanınmış hadis âlimi.
el-A‘LÂM
Hayreddin ez-Ziriklî (ö. 1976) tarafından kaleme alınan biyografik eser.
ALKAMÎ
Şâfiî fakihi ve muhaddis.
A‘MEŞ
Hadis, kıraat ve ferâiz sahalarındaki bilgisiyle tanınan tâbiîn nesline mensup âlim.
AMR b. HUREYS
Kûfe’de yerleşen ilk Kureyşli sahâbî.
AMR b. SÂLİM
Şair sahâbî.
ÂSIM el-AHVEL
Muhaddis tâbiî.
ÂSIM b. SÂBİT
Hamiyyü’d-debr (arıların koruduğu kişi) lakabı ile tanınan sahâbî.
BÛNÎ, Ahmed b. Kāsım
Hadis ve fıkıh âlimi, şair.
BÛŞENCÎ, Muhammed b. İbrâhim
Muhaddis, fıkıh ve lugat âlimi.
BÜCEYR b. BECRE
Şair sahâbî.
BÜCEYR b. ZÜHEYR
Şair sahâbî.
BÜNDÂR, Muhammed b. Beşşâr
Basralı tanınmış muhaddis.
el-CÂMİU’s-SAGĪR
Süyûtî’nin (ö. 911/1505) derlediği kısa hadisleri ihtiva eden eseri.
CEBBÂR b. SAHR
Hz. Peygamber ve Hz. Ömer zamanlarında vergi tahmin memurluğu yapan sahâbî.
CEBELE b. HÂRİSE
Zeyd b. Hârise’nin büyük kardeşi, sahâbî.
DABBE
Hadis metinlerindeki yanlışları göstermek için kullanılan işaret.
DARB
Bir hadiste yanlış veya fazla yazılan kısımları iptal etme usulü.
DEYLEMÎ, Şîrûye b. Şehredâr
Muhaddis ve tarihçi.
EBÛ AVÂNE el-İSFERÂYÎNÎ
Tanınmış hadis hâfızı.
EBÛ KUDÂME es-SERAHSÎ
Hadis hâfızı.
EBÛ NUAYM el-CÜRCÂNÎ
Muhaddis ve Şâfiî fakihi.
EBÛ SELEME b. ABDURRAHMAN b. AVF
Hadis hâfızı, Medineli yedi tâbiîn fakihinden biri.
EBÜ’l-FAZL el-HEMEDÂNÎ
Hadis hâfızı.
EDÂ
Hadisi usulüne uygun olarak rivayet etme anlamında terim.
el-ELFİYYE
Zeynüddin el-Irâkī’nin (ö. 806/1404) hadis usulüne dair manzum eseri.
ESAHHU’l-KÜTÜB
Hadis literatüründe en güvenilir hadis kitabı için kullanılan tabir.
ESMÂ ve KÜNÂ
Hadis râvilerinin isim ve künyelerini konu alan ilim dalı.
EZHER b. SA‘D
Hadis hâfızı.
FİRDEVSÜ’l-AHBÂR
Şîrûye b. Şehredâr ed-Deylemî’nin (ö. 509/1115) kısa metinli hadisleri bir araya getirdiği eseri.
HÂKİM
Hadis ilminde üstün seviyeye ulaşmış kimse.
HASEN
Dinî konularda delil olarak kullanılan makbul hadis çeşidi.
HUZÛR
Küçük yaşta hadis meclislerinde bulunmak anlamında terim.
HÜCCET
Ta‘dîlin üçüncü derecesini gösteren hadis terimi.
İHTİLÂT
Râvinin hadis rivayetine ehliyetini yok eden akıl eksikliği ve zayıflığı hali.
İ‘LÂM
Hadis rivayet usullerinden biri.
İNBÂ
Hadisin icâzet yoluyla rivayet edildiğini göstermek için kullanılan terim.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER