https://islamansiklopedisi.org.tr/batn-i-idam-seriyyesi
Mekkeli müşriklerin Hudeybiye Antlaşması’ndan sonra müslümanların müttefiki olan Huzâa kabilesine baskın yaparak antlaşmayı bozmaları üzerine Hz. Peygamber Mekke’ye bir sefer düzenlemeye karar verdi. Ancak kan dökmemek ve düşmanı hazırlıksız yakalamak için bu kararını gizli tuttu ve sefer konusunda düşmanı yanıltmak gayesiyle, Mekke-Medine yolu üzerinde ve Medine’ye üç günlük mesafede bulunan Batn-ı İdam’a asıl ordunun keşif kolu mahiyetinde bir seriyye gönderdi (Ramazan 8 / Ocak 630).
Sekiz sahâbîden oluşan bu seriyyenin kumandanının Ebû Katâde el-Ensârî veya Abdullah b. Ebû Hadred olduğu rivayet edilmektedir. Seriyye Batn-ı İdam’da bulunduğu sırada içlerinden Muhallim b. Cessâme, kendilerine bir müslüman gibi selâm verdiği halde Âmir el-Eşcâî’yi aralarındaki şahsî bir mesele yüzünden öldürmüş, onun haksız yere öldürülmesi üzerine nâzil olan, “Ey iman edenler! Allah yolunda savaşa çıktığınız zaman -meselelerin- tam açıklanmasını bekleyin. Size -müslümanca- selâm verene, dünya hayatının menfaatini göz önüne alarak “Sen mümin değilsin” demeyin” (en-Nisâ 4/94) meâlindeki âyetle müminler bu çeşit hareketlerden sakınmaları hususunda ikaz edilmiştir. Seriyye görevini yapıp Medine’ye dönerken Zûhuşüb’de Hz. Peygamber’in Mekke üzerine hareket ettiğini öğrenmiş ve Sukyâ’da ona katılmıştır.
BİBLİYOGRAFYA
Vâkıdî, el-Meġāzî, I, 6; II, 796-797.
İbn Hişâm, es-Sîre, IV, 626.
İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳāt, II, 133.
Ya‘kūbî, Târîḫ, II, 75.
Taberî, Târîḫ (Ebü’l-Fazl), III, 35-36, 158.
Yâkūt, Muʿcemü’l-büldân, I, 214-215; II, 372-373.
Diyarbekrî, Târîḫu’l-ḫamîs, II, 76.
Hamîdullah, Hz. Peygamberin Savaşları, s. 168.
