ÂŞIK
Kendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp söyleyen ve halk hikâyeleri anlatan saz şairi.
HALK EDEBİYATI
Halkın edebî zevkini karşılamak üzere sözlü olarak ortaya konan, kendine has bir dile ve üslûba sahip edebiyat kolu.
Edebî şahsiyetini yansıtan şiirlerde kullandığı ölçü
HECE VEZNİ
Türk şiirinde çok eskiden beri kullanılan ve mısralardaki hece sayısının eşitliği esasına dayanan vezin.
Şiirlerinde rastlanan tasavvufî görüş
VAHDET-i VÜCÛD
Varlığın birliği ve varlıkta birlik anlamında bir tasavvuf terimi; bu bağlamda Tanrı, âlem ve insan ilişkilerini açıklayan düşünce sistemi.
Özendiği dervişlerin bağlı olduğu tarikat
BEKTAŞÎLİK
XIII. yüzyılda Kalenderîlik içinde teşekküle başlayıp XV. yüzyılın sonlarında Hacı Bektâş-ı Velî an‘aneleri etrafında Anadolu’da ortaya çıkan bir tarikat.
Nazîreler yazdığı divan şairi
FUZÛLÎ
Klasik Türk edebiyatının en büyük şairlerinden.
Nazîreler yazdığı divan şairi
BÂKÎ
Şöhret ve tesiri asırlarca devam eden, klasik Osmanlı şiirine söyleyiş gücü kazandıran ve “Sultânü’ş-şuarâ” diye anılmış büyük divan şairi.
Nazîreler yazdığı divan şairi
NEDÎM
Divan şiirinde kendi adıyla anılan bir tarz ortaya koyan şair.
Yakın zamana kadar şiirleri karıştırılan şair
ERCİŞLİ EMRAH
XVII. yüzyıl saz şairi ve bir halk hikâyesi kahramanı.