AİLE
Akrabalık ilişkisiyle birbirlerine bağlanan fertlerin bir araya getirdiği topluluk.
MESKEN
HAREM
Ev, konak ve saraylarda kadınlara ayrılan bölüm.
SERDÂB
Bazı Ortadoğu evlerinin altına yapılan serin oda.
ÇADIR
SÜKNÂ
Bir evden veya evin bir bölümünden mesken olarak yararlanma hakkı.
TEDBÎRÜ’l-MENZİL
Felsefî metotla yazılmış ahlâk kitaplarında ev idaresini ve aile ahlâkını ifade eden terim.
DÂRÜLERKAM
Hz. Peygamber’in bi‘setin ilk yıllarında Mekke’de İslâmiyet’i tebliğ ettiği ev.
İSKÂN
Genel olarak sürekli veya geçici yerleşmeyi, özel olarak da kabile ve aşiretlerin yerleştirilmesini ifade eden terim.
MİMARİ
KOMŞU
ÂDÂB-ı MUÂŞERET
Terbiye, nezaket ve görgü kuralları anlamında ahlâk terimi.
AVLU
Mimaride bir yapının önünde veya ortasında yer alan çevresi sınırlanmış üzeri açık alan.
HÜCRE
Türk-İslâm mimarisinde çeşitli yapı türlerinde mevcut küçük boyutlu yaşama birimi.
ABDESTHANE
İdrar ve sindirim artıklarını çıkarmak için özel olarak yapılmış yer, helâ.
DİVANHÂNE
Saraylarda divanın toplandığı ve resmikabullerin yapıldığı geniş mekân.
KONAK
Türk sivil mimarisinde görülen büyük konut.
KÖŞK
Büyük bir sivil yapıya bağlı veya bağımsız olarak inşa edilen süslü küçük bina.
YALI
Çoğunlukla yazın oturulmak üzere deniz, nehir gibi su kenarlarında inşa edilen konut, sahil evi.
SARAY
KASIR
Hükümdarların kullanımına ayrılmış saray, saraya bağlı veya müstakil yapı.