DEYİŞ
Türk halk edebiyatı ve mûsikisinde türkü, mâni, koşma gibi nazım şekilleriyle yazılan ezgili şiir türlerinin genel adı.
AĞIT
Ölen kişinin ardından nağme ile terennüm edilen sözler; yas törenlerinde söylenen şiir, şarkı ve türküler.
Koşmaların derlendiği dergi
CÖNK
Genellikle âşık edebiyatı, halk edebiyatı ve folklor ürünlerinin toplandığı anonim mahiyette bir mecmua türü.
ÂŞIK
Kendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp söyleyen ve halk hikâyeleri anlatan saz şairi.
SAZ
Türk mûsikisinde müzik aletlerinin tamamını ifade eden bir terim, daha çok halk müziğinde kullanılan telli bir çalgının adı.
HECE VEZNİ
Türk şiirinde çok eskiden beri kullanılan ve mısralardaki hece sayısının eşitliği esasına dayanan vezin.
HALK EDEBİYATI
Halkın edebî zevkini karşılamak üzere sözlü olarak ortaya konan, kendine has bir dile ve üslûba sahip edebiyat kolu.
Koşma ezgilerinden birine adını veren şair
GEVHERÎ
Türk saz şairi.
Koşma makamları hakkında bilgi veren ilim adamı
PAKALIN, Mehmet Zeki
Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü adlı eseriyle tanınan araştırmacı, yazar.