Kur’ân-ı Kerîm’de Hz. Şuayb’ın peygamber olarak gönderildiği bildirilen ve Ashâb-ı Medyen olarak da anılan kavim.bk. MEDYEN مدين
AYASULUK Antik Efes’in bulunduğu yerde kurulmuş olan ve bugün Selçuk adını taşıyan Ortaçağ’ların önemli bir dinî ve ticarî merkezi.
BAHREYN البحرين Kur’ân-ı Kerîm’de geçen “iki deniz” anlamında bir kelime.
BALAT Antik Milet şehrinin harabeleri üzerinde kurulan Ortaçağ’ların önemli ticaret limanı ve şehri.
BAŞBAKANLIK CUMHURİYET ARŞİVİ Ankara’da, Türkiye Cumhuriyeti’ne ait arşiv malzemesiyle arşivlik malzemenin muhafaza edildiği, düzenlenip istifadeye sunulduğu kurum.
CİBT الجبت Kur’ân-ı Kerîm’de gerçeği kabul etmeyen kaba ruhlu insan için veya küfrün ve kötülüğün temsilcisi olan her şey anlamında kullanılan bir tabir.
DÂR الدار Kur’ân-ı Kerîm’de sözlük anlamından başka çeşitli terkipler içinde mecazi mânalarda kullanılan bir kelime.
DEDE Anadolu’da kurulan bazı tarikatlarda belli bir mertebeye ulaşan dervişlere verilen unvan.
FASLÜ’l-HİTÂB فصل الخطاب Kur’ân-ı Kerîm’de yer alan bir tabir; sözlü ve yazılı ifadelerde başlangıç cümlesini asıl kısımdan ayıran tabir anlamında belâgat terimi.
GULÜV الغلوّ Kur’an ve Sünnet’e dayalı yaygın İslâm anlayışının sınırlarını aşan inanç ve telakkileri nitelemek için kullanılan bir terim.
HÂMÂN هامان Kur’an’da Hz. Mûsâ dönemindeki Firavun sarayının bir yetkilisi olarak anılan kişi.
İKTİBAS الاقتباس Kur’an ve hadisten alınmış bir ibareyi cümleye yerleştirmek anlamında edebî sanat.
Kur’an’da Hz. Peygamber’in mi‘racda Cebrâil’e veya Allah’a çok yaklaştığını anlatan ifade (en-Necm 53/9); tasavvufta Hak ile ittihad ve aynü’l-cem‘ makamı.bk. Mİ‘RAC المعراج