İLMİYE
Osmanlı Devleti’nde eğitim, yargı, fetva ve diyanet teşkilâtını oluşturan medrese menşeli ulemâ sınıfı.
MEDRESE
İslâm tarihinde eğitim ve öğretim kurumlarının genel adı.
MEVLEVİYET
Osmanlı ilmiye teşkilâtında yüksek dereceli kadılıklar için kullanılan bir terim.
KADI
Hukukî uyuşmazlıkları ve davaları karara bağlamak üzere devletçe tayin edilen görevli, hâkim.
HOCA
İslâm ülkelerinde, özellikle Türkiye ve İran’da eğitim, bürokrasi, ticaret ve maliye alanlarında çeşitli meslek erbabı için kullanılan bir unvan.
AHUND
İran ve Türkistan’da din âlimlerine verilen ve menşei tam olarak bilinmeyen bir sıfat.
ÂYETULLAH
İsnâaşeriyye Şîası’nın âlim ve fakihleri için kullanılan bir unvan.
SOFTA
Osmanlılar’da medrese talebeleri için kullanılan bir terim.
ÇELEBİ
Asil, zarif, okumuş, bilgili kimseler için kullanılan bir unvan.
MÜDERRİS
Medresede ders veren yüksek rütbeli hoca.
EFENDİ
Osmanlılar’da çeşitli mevkilerdeki kişilere verilen bir unvan.