RUH
İnsanın hayatiyetini sağlayan, idrak edici ve bilici unsuru.
İNSAN
AKIL
İnsanı diğer canlılardan ayıran ve onu sorumlu kılan temyiz gücü, düşünme ve anlama melekesi.
CİSİM
Üç boyutlu varlık anlamında ve genel olarak ruh veya nefis gibi mânevî varlıkların karşıtı olarak kullanılan felsefe terimi.
LATİFE
İnsandaki ilâhî cevhere işaret eden tasavvuf terimi.
LETÂİF-i HAMSE
Nakşibendî-Müceddidiyye ve Hâlidiyye tarikatlarında seyrüsülûk usulü.
MA‘RİFET-i NEFS
Kişinin kendini bilmesi anlamında bir tasavvuf, ahlâk ve felsefe terimi.
İLMÜ’n-NEFS
Ruhun mahiyetini, dış ve iç duyuları, hayal ve akıl gibi melekeleri inceleyen ilim dalı, psikoloji.
MÜCÂHEDE
Sâlikin nefis, şeytan ve düşmanla mücadele etmesi anlamında tasavvuf terimi.
RİYÂZET
Nefis terbiyesi anlamında bir tasavvuf terimi.
HAYAT
SÜLÛK
Tâlibin bir mürşidin gözetiminde yaptığı mânevî yolculuk anlamında tasavvuf terimi.
TASFİYE
Nefsi kötülük ve günah kirinden temizlemek anlamında tasavvuf terimi.
BAKARA
Çile çekme kabiliyeti kazanan ve süflî arzulardan kurtulmaya elverişli hale gelen nefis anlamında tasavvuf terimi.
ÇİLE
Nefsânî arzulardan kurtularak ruh temizliğine ermek için girişilen sıkı perhiz ve mahrumiyet dönemi anlamına gelen tasavvuf terimi.
CİHAD
Nefisle mücadele, İslâm’ı tebliğ ve düşmanla savaşma anlamında kullanılan terim.
KALB
HEVÂ
Nefsânî arzu ve eğilimleri ifade eden bir ahlâk ve tasavvuf terimi.
ŞEHVET
Bir şeye karşı duyulan şiddetli arzu, tutku, nefsin arzu gücü, cinsel ihtiyacın uyardığı istek.