AİLE
Akrabalık ilişkisiyle birbirlerine bağlanan fertlerin bir araya getirdiği topluluk.
MEHİR
Nikâh akdinin sonucu olarak kocanın karısına ödemek zorunda olduğu para veya mal.
ZEVCE
DÜĞÜN
ÇOK EVLİLİK
A‘ZEB
Daha iyi bir dinî hayat yaşamak gayesiyle bekârlığı evliliğe tercih eden erkek.
MUHARREMÂT
Evlenilmesi haram olan kadınlar anlamında fıkıh terimi.
MÜT‘A
Şîa’nın Ca‘feriyye kolu tarafından meşrû kabul edilen geçici evlilik.
ZİNA
Evlilik dışı cinsî münasebet.
HUKŪK-ı ÂİLE KARARNÂMESİ
1917 tarihli Osmanlı aile kanunu.
KEFÂET
Evlenecek eşler arasında dinî, ekonomik ve sosyal konum bakımından denkliği anlatan fıkıh terimi.
VELÂYET
Hukukî yetki anlamında fıkıh terimi.
SIHRİYET
Evlilik sebebiyle oluşan hısımlık anlamında fıkıh terimi.
FUHUŞ
Evlilik dışı cinsel ilişkiler; din ve ahlâk ölçülerine uymayan her türlü aşırılık.
NÜŞÛZ
Eşlerin ve özellikle kadının evlilik hukukuna riayet etmemesi, geçimsiz davranması anlamında fıkıh terimi.
AHVÂL-i ŞAHSİYYE
Kişinin doğrudan şahsıyla ilgili hukukî haller anlamında bir terim.
MÜCERRED
Bekâr yaşamayı tercih eden sâlik anlamında tasavvuf ve tarikat terimi.