Arama - TDV İslâm Ansiklopedisi

Madde Başlıkları (134)

Madde İçerikleri (0)

Müellifler (0)

Kısaltmalar (0)

suf-a için yaklaşık eşleşmeler dahil 134 madde bulundu.
Sadece suf-a neticelerini görmek için buraya tıklayın.

ABBÂD b. ZİYÂD b. EBÛ SÜFYÂN عبّاد بن زياد بن أبي سفيان
Emevî kumandanı.

ABDURRAHMAN es-SÛFÎ عبد الرحمن الصوفي
X. yüzyıl İslâm dünyasının tanınmış astronomi bilgini.

ALİ b. YAHYÂ es-SÛFÎ عليّ بن يحيى الصوفي
Fâtih devri hattatlarından.

ASHÂB-ı SUFFE

bk. SUFFE الصفّةMescid-i Nebevî’nin bitişiğinde yoksul sahâbîlerin barınması için yapılan ve giderek bir eğitim kurumu haline gelen yer.

SÜFYÂN b. AVF سفيان بن عوف
Muâviye b. Ebû Süfyân’ın en gözde kumandanlarından biri.

SÛFÎ ALLAHYÂR صوفى اللّٰه يار
Orta Asyalı Nakşibendî-Müceddidî şeyhi.

ÂDÂBÜ’l-MÜRÎD آداب المريد
Sûfîlerin uymaları gereken kurallardan bahseden eserlere verilen genel ad.

DEVRAN دوران
Sûfîlerin yalnız başına veya topluca vecde gelip dönerek zikir yapmaları anlamına gelen tasavvuf ve mûsiki terimi.

FEYZ-i KÂŞÂNÎ فيض كاشاني
Sûfî meşrepli İranlı Şiî âlimi.

HÛ هو
Sûfîlere göre Allah’ın zâtına işaret eden ismi.

İBNÜLVAKT ابن الوقت

Sûfînin her vakit içinde bulunduğu zamana en uygun düşen ibadet ve amelle meşgul olması anlamında bir tasavvuf terimi.bk. VAKİT الوقت

İSFAHÂNÎ, Ebû Mansûr أبو منصور الإصفهاني
Sûfî ve hadis âlimi.

İŞÂRÎ TEFSİR
Sûfînin kalbine doğduğu kabul edilen işaretlere dayanarak âyetleri yorumlaması; mutasavvıfların bu yöntemle yaptıkları tefsirler için kullanılan bir tabir.

MEŞREB المشرب

Sûfînin tasavvufu anlayış ve hayatına yansıtış tarzı anlamında bir tasavvuf terimi.bk. TASAVVUF التصوّف

NEBÂTÎ نباتي
Azerbaycanlı sûfî şair.

NEFEHÂTÜ’l-ÜNS نفحات الأنس
Abdurrahman-ı Câmî’nin (ö. 898/1492) sûfî tabakat kitabı.

RÂCİA الراجعة

Sufriyye’ye mensup olan Sâlih b. Müserrah’tan (ö. 76/695 [?]) ayrılıp onun hükümlerini kabul etmeyenlere verilen ad.bk. SUFRİYYE الصفريّة

SEFER السفر
Sûfîlerin nefsi terbiye etmek ve Hakk’a ermek için bedenle veya kalple yaptıkları yolculuk anlamında bir tasavvuf terimi.

SEMÂ السماع
Sûfînin zâhirî ve bâtınî şeyleri işitmesi anlamında bir tasavvuf terimi.

ŞATHİYE الشطحيّة
Sûfînin vecd ve istiğrak halinde söylediği, muhtevasında bir iddia bulunan söz anlamında tasavvuf terimi.