bk. MENÂT المناطHükmün kendisine bağlandığı vasıf, illet anlamında usûl-i fıkıh terimi.
Huzâî,Taḫrîcü’d-delâlâti’s-semʿiyye Ali b. Muhammed el-Huzâî, Kitâbü Taḫrîci’d-delâlâti’s-semʿiyye ʿalâ mâ kânefî ʿahdi Resûlillâhmine’l-ḥiref ve’ṣ-ṣanâʾiʿve’l-ʿamâlâti’ş-şerʿiyye (nşr. Ahmed M. Ebû Selâme), Kahire 1401/1981.