MAKĀSIDÜ’ş-ŞERÎA
Genelde dinin, özelde ibadetler ve hukuk alanındaki dinî hükümlerin gayeleri anlamında bir tabir.
MASLAHAT
Şer‘î hükümlerin içerdiği veya akıl ve tecrübe yoluyla belirlenmekle beraber bunlarla uyum içinde olan faydalar anlamında fıkıh ve usûl-i fıkıh terimi.
Hocası
İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin
Görüş ve eleştirileriyle İslâm düşüncesinin gelişmesine tesir eden Selefî âlimi, müctehid.
Hocası
MİZZÎ, Yûsuf b. Abdurrahman
Hadis hâfızı.
el-Bülbül fî uṣûli’l-fıḳh adıyla ihtisar ettiği eser
RAVZATÜ’n-NÂZIR
Muvaffakuddin İbn Kudâme’nin (ö. 620/1223) fıkıh usulüne dair eseri.
Tûfî'nin maslahat anlayışını sert bir dille eleştiren âlim
ZÂHİD KEVSERÎ
Son devir Osmanlı âlimlerinden.
SİYÂSET-i ŞER‘İYYE
Kamu otoritesinin özellikle kamu hukuku alanında dinin genel ilkelerine ters düşmeyecek düzenlemeler ve bu çerçevede uygulamalar yapma yetkisi.
el-Ḥâṣıl adlı eseri üzerine telhîs yazdığı âlim
URMEVÎ, Tâceddin
Şâfiî fıkıh usulü âlimi.