https://islamansiklopedisi.org.tr/addas
Aslen Musul civarındaki Ninevâ şehri halkından bir hıristiyan olan Addâs, Mekkeli müşriklerin ileri gelenlerinden Şeybe b. Rebîa’nın veya kardeşi Utbe b. Rebîa’nın kölesiydi. Rivayete göre Hz. Hatice, Peygamber’in ilk vahye muhatap olmasıyla ilgili olayları Varaka b. Nevfel ile o zamanlar Mekke’de bulunan Addâs’a anlatmış ve her ikisi de Hz. Peygamber’e gelen meleğin Cebrâil olduğunu söyleyerek Hatice’yi teselli etmişlerdi.
Hz. Peygamber, İslâm’a davet için gittiği Tâif’te halktan eziyet ve işkence görünce Şeybe ve Utbe’nin bağına sığınmıştı. Addâs, burada efendilerinin emriyle bir tabak üzüm sunduğu Hz. Peygamber’le konuşma imkânı bulmuş ve onun peygamberliğini kabul ederek efendileri razı olmadığı halde müslüman olmuştur. Mekke müşrikleri Bedir Gazvesi için hazırlık yaparken onun efendileri Şeybe ve Utbe’ye yalvararak onları Hz. Muhammed’e karşı savaşmaktan vazgeçirmeye çalıştığı rivayet edilir. Addâs’ın nerede ve ne zaman öldüğü bilinmemektedir.
BİBLİYOGRAFYA
Vâkıdî, el-Meġāzî, s. 33, 35, 42, 43.
İbn Hişâm, es-Sîre², II, 421.
Belâzürî, Ensâb, I, 111, 140-141.
Taberî, Târîḫ (Ebü’l-Fazl), II, 346.
İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-ġābe (Bennâ), IV, 4.
İbn Hacer, el-İṣâbe, II, 466-467.