https://islamansiklopedisi.org.tr/akdik-seref
Reîsülhattâtîn Kâmil Akdik’in oğludur. İstanbul’da doğdu; ilk ve orta öğrenimini Fâtih Merkez Rüşdiyesi’nde yaptı. Babasından hat meşketti ve sülüs, nesih, ta‘likte usta bir hattat oldu. Fakat resme olan büyük istidadı onu bu sanatı meslek olarak benimsemeye sevketti. Hoca Ali Rızâ Bey ve Çallı İbrahim’le tanışarak onların da teşvikiyle 1915’te Sanâyi-i Nefîse Mektebi’ne girdi. Ancak bir süre sonra savaş sebebiyle ayrılmak zorunda kaldı. Savaştan sonra tekrar başladığı okulu M. Warnier, Ömer Âdil ve Çallı İbrahim’in atölyelerinde çalışarak 1924’te bitirdi. Bir yıl sonra açılan bir devlet imtihanını kazandı ve sanatını ilerletmek üzere Fransa’ya giderek Paris’te Julian Akademisi’nde Prof. Albert Laurence’le çalıştı. 1928’de İstanbul’a döndü. İlk yıllarından itibaren Güzel Sanatlar Birliği’nin üyesi oldu ve bütün karma sergilerine katıldı. 1941’den sonra Cumhuriyet Halk Partisi’nin, ressamları çeşitli bölgelere göndererek memleket manzaraları yaptırma çalışmalarına katıldı. “Sivas’ta Cer Atelyesi” ve Atatürk’ü makine başında tasvir eden “Telgrafhane” gibi eserlerini bu çalışmaları sırasında yaptı. Resmî görevini 1951 yılına kadar resim öğretmeni, o yıldan sonra da Güzel Sanatlar Akademisi’nde atölye hocası olarak emekliliğine kadar sürdürdü.
İlk sergisini Ankara Halkevi’nde açan Şeref Akdik, gerek Paris’teki öğrencilik yıllarında gerekse memlekete döndükten sonra çeşitli ödüller kazandı. 1957’de o zamanki Şehir Galerisi’nde (şimdiki Devlet Güzel Sanatlar Galerisi), geçmiş günleri konu alan ilk retrospektif sergisini ve akademiden emekli olduktan sonra da bu kurumun salonlarında aynı tarzda ikinci büyük sergisini açtı. 20 Haziran 1972’de öldü ve Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
Şeref Akdik resmin hemen her türünde çalışmıştır. Empresyonist prensiplere bağlı olup bilhassa manzara ve portrede çok başarılı örnekler vermiştir. Eserleri, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi ile Ankara Devlet Resim ve Heykel Galerisi başta olmak üzere Sakıp Sabancı, Ali Koçman, Kemal Erhan gibi kişilerin özel koleksiyonlarında bulunmaktadır.
BİBLİYOGRAFYA
Celâl Esat Arseven, Türk Sanatı Tarihi, İstanbul, ts. (Maarif Basımevi), s. 210-211.
Gültekin Elibal, Şeref Akdik: Hayatı-Sanatı-Eserleri, İstanbul 1973.
Osman Altıntaş, Şeref Akdik, Ankara 1988.
R. Ekrem Koçu, “Akdik (Şeref)”, İst.A, I, 515-516.