AMR b. ŞE’S - TDV İslâm Ansiklopedisi

AMR b. ŞE’S

عمرو بن شأس
Müellif: ABDULLAH AYDINLI
AMR b. ŞE’S
Müellif: ABDULLAH AYDINLI
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1991
Erişim Tarihi: 10.10.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/amr-b-ses
ABDULLAH AYDINLI, "AMR b. ŞE’S", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/amr-b-ses (10.10.2024).
Kopyalama metni

Kabiliyetli bir şair olup cesareti ve yiğitliğiyle meşhurdur. İslâmiyet’in ortaya çıktığı sıralarda yaşı hayli ilerlemişti. Hudeybiye Antlaşması’nda bulundu. Hz. Ali ile birlikte Yemen’e gitti. Yolculuk esnasında Hz. Ali’nin kendine eziyet ettiğini Yemen dönüşü Mescid-i Nebevî’de söyledi. Onun bu şikâyeti Hz. Peygamber’in kulağına gitti. Amr’ı haklı bulmayan Hz. Peygamber daha sonra onu yanına çağırıp, “Bana eziyet ettin; zira Ali’ye eziyet eden bana eziyet etmiştir” (, III, 483) dedi. Kādisiye Savaşı’na katılarak bu savaşla ilgili bir de şiir söyledi.

Amr’ın bilhassa hanımı Ümmü Hasan ve siyahî bir câriyeden olan oğlu Irâr hakkında güzel şiirleri bulunmaktadır. Bazı şiirleri sonraları şarkı olarak da bestelenen Amr’ın yirmi iki beyti Lisânü’l-ʿArab’da örnek (şâhid) olarak kullanılmıştır. Gerek Câhiliye döneminde gerekse müslüman olduktan sonra çok şiir yazmasına ve neslinin en çok yazanı olarak bilinmesine rağmen (bk. Cumahî, I, 196) şiirlerini ihtiva eden divanı günümüze ulaşmamıştır. Ancak dokuz kasidesi ile bazı şiirleri muhtelif edebî eser ve antolojilerde yer almıştır (bk. Sezgin, II, 228). Ayrıca Yahyâ el-Cübûrî de Amr’ın şiirlerini derleyerek Şiʿru ʿAmr b. Şeʾs adıyla neşretmiştir (Necef 1976). Amr’dan sadece yukarıda sözü edilen hadis nakledilmiş, Ahmed b. Hanbel’den başka Buhârî (bk. et-Târîḫu’l-kebîr, VI, 306-307), İbn Hibbân ve İbn Mende de bu hadisi rivayet etmişlerdir.

Amr b. Şe’s el-Eslemî adında bir başka sahâbînin bulunduğunu söyleyen Merzübânî’nin bu rivayeti diğer biyografi müelliflerince benimsenmemiştir.


BİBLİYOGRAFYA

, III, 483.

, I, 190, 196-202.

, VI, 306-307.

, s. 338-339.

, VI, 237.

, XI, 196-203.

, II, 526.

, IV, 239-241.

, II, 542-543.

, II, 228.

Afîf Abdurrahman, Muʿcemü’ş-şuʿarâʾi’l-Câhiliyyîn ve’l-muḫaḍramîn, Riyad 1403/1983, s. 236.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1991 yılında İstanbul’da basılan 3. cildinde, 91-92 numaralı sayfalarda yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER