Arama - TDV İslâm Ansiklopedisi

KARÎNE القرينة
Yargılamada iki farklı olay arasında aklî çıkarsama yoluyla bağlantı kurularak elde edilen ve bilinmeyen bir durumun ispatına yarayan delil anlamında fıkıh terimi.

KEMER
Yükü yukarıdan aşağıya iki yönde aktaran taşıyıcı mimari eleman.

KİTÂBÜ’t-TEVHÎD كتاب التوحيد
İbn Huzeyme’nin (ö. 311/924) akaide dair eseri.

LEVANT
Avrupa literatüründe X. yüzyıldan başlayarak Akdeniz’in doğu kıyılarındaki ülkelere verilen ad.

MATLAU’l-İ‘TİKĀD مطلع الاعتقاد
Fuzûlî’nin (ö. 963/1556) temel akaid ve kelâm konularına dair Arapça eseri.

MELÂMİYYE ملاميّه
Melâmet anlayışını benimseyenlerin oluşturduğu tasavvuf akımı ve tarikat.

NÂFİZ النافذ

bk. İCÂZET; MEVKUF

NESTA‘LİK نستعليق
İslâm dünyasında altı çeşit yazı (aklâm-ı sitte) dışında yaygın olarak kullanılan yazı türü.

er-RİSÂLE الرسالة
Ebû Hanîfe’nin (ö. 150/767) akaide dair risâlesi.

SADR, Muhammed Bâkır محمّد باقر الصدر
Iraklı Şiî âlim, fikir ve aksiyon adamı.

SARF الصرف
Paranın parayla değişimini konu edinen akid anlamında fıkıh terimi.

SEYYİE السيّئة
Kötü hal ve hareketlerle kötü âkıbet, ceza ve musibetleri ifade eden bir terim.

TÂLİB-i ÂMÜLÎ طالب آملي
Fars şiirinde sebk-i Hindî akımının önde gelen şairlerinden.

TEİZM
Yaratıcı Tanrı anlayışını savunan felsefe akımı.

USÛLİYYE الأصوليّة
İmâmiyye Şîası geleneğinde dinî hükümlerin aklî istidlâl yoluyla elde edilebileceğini savunan ekol.

ZEÂMET زعامت
Osmanlı timar sisteminde 20.000 akçeden fazla dirlik tasarrufuna verilen ad.

ŞEVKET-i BUHÂRÎ شوكت بخارى
Fars şiirinde sebk-i Hindî akımının önde gelen temsilcilerinden.

AHLÂK-ı CEMÂLÎ أخلاق جمالي

Yaşadığı dönemde Cemâlî olarak anılan Cemâleddin Aksarâyî’nin (ö. 791/1389) kaleme aldığı Türkçe ahlâk kitabı.bk. CEMÂLEDDİN AKSARÂYÎ

BEYZÂ البيضاء
Allah’tan ilk feyezan eden varlık olan akl-ı evvel veya melekût âlemi anlamında kullanılan tasavvuf terimi.

CİHANGİR MİRZA

1444-1457 yılları arasında hüküm süren Akkoyunlu beyi.bk. AKKOYUNLULAR