Kendini hiçbir kayıt ve dinî geleneğe bağlı görmeyen, sadece Allah’la yetinen mücerret kişi anlamında bir terim.bk. ZÜHD الزهد
SÂLİH الصالح Sahih veya hasen olup dinî meselelerde delil sayılabilecek nitelikteki hadisleri ifade etmek ve bir râvinin güvenirliğini belirtmek üzere kullanılan hadis terimi.
SETR-i AVRET ستر عورت Namazda ve namaz dışında dinen örtülmesi gereken yerleri örtme anlamında bir fıkıh terimi.
ŞUABÜ’l-ÎMÂN شعب الإيمان Kâmil imanın oluşmasını sağlayan dinî davranışları konu alan bir telif türü.
TANYU, Hikmet Cumhuriyet döneminin ilk Türk dinler tarihçisi.
YAHUDİ HIRİSTİYANLIĞI Yahudi kökenli olup yahudi dinine mensupken Hz. Îsâ’ya inananların temsil ettiği inanç sistemi.
ZIHÂR الظهار Kocanın, karısını annesine veya dinen nikâhı düşmeyecek yakınlarına benzetmesi anlamında fıkıh terimi.
Bedenî veya malî yetersizlik sebebiyle dinî, hukukî yükümlülükleri ve işlemleri yapamama veya eksik yapma hali.bk. KUDRET القدرة
ASHÂBÜ’l-UHDÛD أصحاب الاخدود İslâmiyet’ten önceki bir devirde müminleri dinlerinden döndürmek için ateş dolu hendeklerde yakarak işkence eden kimseler hakkında Kur’ân-ı Kerîm’de kullanılan tabir.