din) için yaklaşık eşleşmeler dahil 523 madde bulundu. Sadece din) neticelerini görmek için buraya tıklayın.
KASR-ı HÜMÂYUN Selâtin camilerinde, önemli tekkelerde ve resmî binalarda yer alan, padişahların dinlenmesine ve görüşmeler yapmasına mahsus kasır.
MEDENİYET مدنيّت 1933-1944 yılları arasında Bulgaristan’da eski harflerle Türkçe olarak yayımlanan dinî, ilmî ve içtimaî gazete.
MEFSEDET المفسدة Şer‘an yasak fiillerin içerdiği veya hakkında özel hüküm bulunmasa da dinin temel amaçlarını ihlâl eden zararlar ve kötülükler anlamında usûl-i fıkıh terimi.
NİYÂBET النيابة Başkası adına ve/veya hesabına iş görmek, başkasının yerine bazı dinî vecîbeleri yerine getirmek anlamında fıkıh terimi.
YEHOVA ŞAHİTLERİ XIX. yüzyılda Amerika’da Protestan Adventist mezhebi içinde meydana gelen mesîhî dinî akım.
AĞAÇ Çeşitli faydaları, estetik özellikleri ve hayatın safhalarını sembolize etmesi sebebiyle bütün dinlerin önemle üzerinde durduğu bitki.
HABÎS الخبيث Pis, iğrenç veya zararlı olduğu için insan tabiatının hoşlanmadığı, aklın ve dinin benimsemediği şeyler hakkında kullanılan bir Kur’an tabiri.
HİNDİSTAN HİLÂFET HAREKETİ Osmanlı Devleti’nin toprak bütünlüğünü ve hilâfetin otoritesini savunmak üzere Hindistan’da oluşturulan dinî-siyasî hareket.
İRTİCA الارتجاع Türk siyaset literatüründe önceleri geriye dönüşü, daha sonra bilhassa mevcut düzeni dinî esaslara dayandırmayı amaçlayan düşünce ve eylemler için kullanılan bir terim.
PEYGAMBER پيغامبر Allah’tan vahiy yoluyla aldığı bilgileri ve emirleri tebliğ etmek, muhataplarını hak dine çağırmakla görevlendirilen yüksek vasıflı kimse.
et-TARÎKATÜ’l-MUHAMMEDİYYE الطريقة المحمّديّة Birgivî Mehmed Efendi’nin (ö. 981/1573) Kur’an’a ve sünnete uygun bir dinî hayatın esaslarını ortaya koyduğu ve bid‘atlara karşı uyarılarda bulunduğu eseri.
TAYYİB الطيّب Temiz ve yararlı olduğu için insan tabiatına hoş gelen, aklın ve dinin benimsediği şeyler hakkında kullanılan bir Kur’an tabiri.
ABDEST آبدست Başta namaz olmak üzere bazı ibadet ve amellerin yerine getirilmesinden önce yapılan dinî temizlik.
DUA الدعاء Kulun bütün benliğiyle yüce yaratana yönelerek ondan istek ve dilekte bulunması anlamında dinî terim ve bu amaçla icra edilen bir ibadet şekli.
FERÂİZİYYE الفرائضية XIX. yüzyılda İngilizler’in Bengal’i işgalinden sonra Hacı Şerîatullah (ö. 1840) tarafından başlatılan dinî ve içtimaî muhtevalı İslâmî hareket.
GUSÜL الغسل Cünüplük, hayız ve nifas gibi hükmî kirlilik halinden kurtulmak için gerekli olan dinî temizlik.
MEZDEKİYYE المزدكيّة Milâttan sonra V. yüzyılda İran’da ortaya çıkan düalist ve gnostik karakterli reformist dinî hareket.
RIZÂ الرضا Dinî hükümlere uyan kuldan Allah’ın ve Allah’ın takdirinden kulun hoşnut olması anlamında dinî-tasavvufî bir terim.
ŞEHRİSTÂNÎ الشهرستاني el-Milel ve’n-niḥal adlı eseriyle tanınan Ortaçağ İslâm dünyasının en meşhur dinler tarihçisi.
ŞUABÜ’l-ÎMÂN شعب الإيمان Ahmed b. Hüseyin el-Beyhakī’nin (ö. 458/1066) kâmil imanın oluşmasını sağlayan dinî davranışlar hakkındaki eseri.