ARASÂT - TDV İslâm Ansiklopedisi

ARASÂT

العرصات
ARASÂT
Müellif: YUSUF ŞEVKİ YAVUZ
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1991
Erişim Tarihi: 04.10.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/arasat
YUSUF ŞEVKİ YAVUZ, "ARASÂT", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/arasat (04.10.2024).
Kopyalama metni

Arsa (العرصة) kelimesinin çoğulu olan arasât, “üzerinde bina bulunmayan boş arazi parçaları” anlamına gelir. Kur’an’da zikredilmeyen bu kelime hadislerde sözlük mânasıyla kullanılır (bk. Buhârî, “Meġāzî”, 8). Arasât, ilk devir kelâm kaynaklarında (bk. Kādî Abdülcebbâr, s. 425) ve daha sonraki bazı eserlerde, kıyametin kopmasından sonra diriltilecek olan insanların dünyada yaptıkları bütün fiillerden sorguya çekilmek üzere sevkedilecekleri yerin adı olarak kullanılmış (bk. İbn Kesîr, en-Nihâye, I, 261; a.mlf., Tefsîr, III, 470) ve dinî kültürümüzde bir terim haline gelmiştir. “Arasâtü’l-kıyâme”, “arsa-i mahşer” ve “yevm-i arasât” şekillerinde hem toplanma yeri hem de toplanma gününün adı olarak kullanılan arasât, Türk din kültüründe özellikle mevlid okunurken veya dua yapılırken, “şefîü’l-arasât” (arasât gününün şefaatçisi) veya “şefîü’l-usât fî yevmi’l-arasât” (arasât gününde günahkârların şefaatçisi) söyleyişlerinde Hz. Peygamber’e verilen unvanlar arasında zikredilir.


BİBLİYOGRAFYA

, III, 492-493.

Buhârî, “Meġāzî”, 8.

, s. 425.

, IV, 303.

, I, 261.

a.mlf., , III, 470.

Kadızâde Ahmed b. Mehmed Emin, Ferâidü’l-fevâid, İstanbul, ts. (Cemâl Efendi Matbaası), s. 165.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1991 yılında İstanbul’da basılan 3. cildinde, 335 numaralı sayfada yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER