AYVAT BENDİ - TDV İslâm Ansiklopedisi

AYVAT BENDİ

Müellif: KAZIM ÇEÇEN
AYVAT BENDİ
Müellif: KAZIM ÇEÇEN
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1991
Erişim Tarihi: 21.11.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/ayvat-bendi
KAZIM ÇEÇEN, "AYVAT BENDİ", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ayvat-bendi (21.11.2024).
Kopyalama metni

Kanûnî Sultan Süleyman zamanında yaptırılarak 1563 yılında hizmete giren Kırkçeşme tesislerinin batı kolu üzerinde III. Mustafa tarafından 1765’te, Kemerburgaz’ın yaklaşık 4,5 km. kuzeydoğusunda Belgrad ormanı içerisindeki Ayvat deresi üzerinde inşa ettirilmiştir. Kitâbesi yoktur. Bu bendin inşasıyla, yağışlı zamanlarda ihtiyaç fazlası suyu depolama ve böylece şehre daha fazla su verme imkânı elde edilmiştir. Ayvat Bendi kâgir ağırlık bendi tipindedir ve planda kırık hatlarla kemer şekli verilmek suretiyle ek emniyet sağlanmıştır. Bent yapılırken Kırkçeşme tesislerinin su alma tertibiyle çökeltme havuzu aynen muhafaza edilmiş, eski küçük bağlama ile yüzen cisimleri tutan ızgaralar, kumları tutan dairevî çökeltme havuzları da bendin hemen altında aynen bırakılmıştır. Bentte daha fazla suyun depolanması için su tarafında payandalarla tahkim edilmiş olan mermer plaklar ilâve edilmiştir.

Ayvat Bendi’nin drenaj alanı 2 km2, derenin en alçak yerinden (talveg) itibaren su tarafındaki payandalı plakların üstüne kadar olan yüksekliği 13,45 m., tepe uzunluğu 65,8 m., genişliği 6,90 m. ve taban genişliği 8,42 m. olup mansap duvarı % 81,5 eğimlidir. Gölün uzunluğu 700 m., hacmi 156.000 m3’tür. Sağ sahildeki dolu savak 1,05 × 0,55 m. boyutlarında olup savak eşiği, 1 m. boyunda ve 0,18 m. kalınlığındaki payandalı plaklardan 0,55 m., sol sahil dolu savağı ise 1,05 × 0,28 m. boyutlarında ve savak eşiği payandalı plaklardan 0,28 m. aşağıdadır. Tahliye φ 250 milimetrelik boru üzerine konmuş bir vana yardımı ile yapılmakta, ayrı bir φ 250 milimetrelik boru üzerindeki vana vasıtasıyla da su alınmaktadır.

Bentten alınan suyun debisinin ölçülmesi, ölçme sandığının yan yüzüne, ekseni su yüzeyinden 96 mm. aşağıya gelecek şekilde yerleştirilmiş olan kısa pirinç borular (lüle) yardımı ile yapılmaktadır. Bu lülelerin sayısı ondur ve ikisi 1’lik (φ 26 mm.), ikisi 2’lik (φ 36,7 mm.), dördü 5’lik (φ 58,13 mm.), ikisi de 10’luk (φ 82,20 mm.) lüledir. Birlik bir lülenin günlük su verimi 52 m3’tür (1 lüle = 36 lt/dakika = 52 m3/gün). Buna göre bentten toplam 46 lülelik, yani günde 2392 m3 su alınabilmektedir. Ayvat kolunun başından alınan sular, üstü kapalı kanallarla güneydoğuya doğru iletilir; bu kesimde Orta dere ve Bakraç deresinden gelen kollarla birleşen sular, Kurt Kemeri ve Uzun Kemer üzerinden geçerek Başhavuz’da diğer koldan gelen sularla karışır. Bent ormanlık bölgede yapılmış olduğundan haznesinde 1765’ten beri biriken katı madde miktarı çok azdır.


BİBLİYOGRAFYA

Saadi Nazım Nirven, İstanbul Suları, İstanbul 1953, s. 169, 173.

Kâzım Çeçen, İstanbul’da Osmanlı Devrindeki Su Tesisleri, İstanbul 1984, s. 92-95.

a.mlf., Historische Talsperren, Stuttgart 1987, s. 287-288.

a.mlf., Mimar Sinan ve Kırkçeşme Tesisleri, İstanbul 1988, s. 142-144.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1991 yılında İstanbul’da basılan 4. cildinde, 294-295 numaralı sayfalarda yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER