İLMİYE
Osmanlı Devleti’nde eğitim, yargı, fetva ve diyanet teşkilâtını oluşturan medrese menşeli ulemâ sınıfı.
ASKERÎ
Osmanlılar’da reayadan ayrı olarak elinde padişah beratı bulunan, vergi ve yargılamada özel statüye sahip zümre.
REÂYÂ
Osmanlılar’da tebaa, halk anlamında kullanılan bir tabir.
DEVRE ÇIKMA
Osmanlılar’da taşrada görev yapan idarecilerin çeşitli meseleler dolayısıyla kendi sorumluluk bölgelerini dolaşmalarını ifade eden bir tabir.
KAZÂ
Yargılama hukuku ve yargı kararı anlamında fıkıh terimi.
ÖRF
Toplumda genel kabul gören, sürekli veya baskın tatbikatı bulunan sosyal davranış biçimleri ve dildeki yerleşik kullanımlar anlamında bir terim.