https://islamansiklopedisi.org.tr/esed-b-amr
Kûfeli olduğu ve fıkıh tahsilini Ebû Hanîfe’den yaptığına dair bilgiler dışında hayatının ilk dönemleriyle ilgili herhangi bir kayıt yoktur. Hârûnürreşîd çok itibar ettiği Esed’i kızıyla evlendirmiş, Ebû Yûsuf’tan sonra Bağdat kadısı tayin etmiş ve beraberinde hacca götürmüştür. Ayrıca Vâsıt kadılığı da yapmış olan Esed b. Amr Ebû Hanîfe’nin eserlerini tedvin eden ilk on kişiden biridir. Re’y taraftarlığı yanında hadisçilik yönü de olup pek çok hadis rivayet etmiştir. Rebîatürre’y, Haccâc b. Ertât, Mutarrif b. Tarîf, İbrâhim b. Cerîr b. Abdullah, Yezîd b. Ebû Ziyâd gibi muhaddislerden hadis dinlemiş, Ahmed b. Hanbel, İbrâhim b. Mûsâ el-Ferrâ, Ahmed b. Menî‘, Hasan b. Muhammed ez-Za‘ferânî, Muhammed b. Bekkâr b. Reyyân kendisinden rivayette bulunmuştur. Yahyâ b. Maîn, Ahmed b. Hanbel, Ebû Dâvûd, Dârekutnî gibi hadis tenkitçileri onun hakkında müsbet kanaat beyan ederken Buhârî, Nesâî, İbn Hibbân, Fellâs gibi muhaddisler güvenilir olmadığını belirtmişlerdir. Ancak ikinci grubun aleyhte tutumu genellikle re’y taraftarı olmasına dayanmaktadır.
190’da (806) vefat eden Esed b. Amr’ın ölüm tarihi olarak 188 (804) yılı da verilmektedir.
BİBLİYOGRAFYA
İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳāt, VII, 331.
Halîfe b. Hayyât, et-Târîḫ (Ömerî), II, 27-28.
Buhârî, et-Târîḫu’l-kebîr, II, 49.
a.mlf., eḍ-Ḍuʿafâʾ (Zâyed), s. 24.
a.mlf., eḍ-Ḍuʿafâʾ ve’l-metrûkîn (nşr. Abdülaziz İzzüddin es-Sîrvân, el-Mecmûʿ fi’ḍ-ḍuʿafâʾ ve’l-metrûkîn içinde), Beyrut 1405/1985, s. 412.
Nesâî, eḍ-Ḍuʿafâʾ, s. 24.
Ukaylî, eḍ-Ḍuʿafâʾ, I, 23-25.
İbn Ebû Hâtim, el-Cerḥ ve’t-taʿdîl, II, 337-338.
İbnü’l-Cevzî, eḍ-Ḍuʿafâʾ, I, 106.
Zehebî, el-ʿİber, I, 237.
a.mlf., Mîzânü’l-iʿtidâl, I, 206-207.
Safedî, el-Vâfî, IX, 6.
İbn Kesîr, el-Bidâye, X, 203.
Kureşî, el-Cevâhirü’l-muḍıyye, I, 376-379.
İbn Hacer, Lisânü’l-Mîzân, I, 383-385.
İbn Kutluboğa, Tâcü’t-terâcim, s. 17.
Temîmî, eṭ-Ṭabaḳātü’s-seniyye, II, 162-163.
Leknevî, el-Fevâʾidü’l-behiyye, s. 44-45.
Brockelmann, GAL Suppl., I, 287.
