HİKMET, Ali Asgar - TDV İslâm Ansiklopedisi

HİKMET, Ali Asgar

Müellif:
HİKMET, Ali Asgar
Müellif: MEHMET KANAR
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1998
Erişim Tarihi: 19.04.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/hikmet-ali-asgar
MEHMET KANAR, "HİKMET, Ali Asgar", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/hikmet-ali-asgar (19.04.2024).
Kopyalama metni

Şîraz’da doğdu. Haşmetü’l-memâlik Ahmed Alî-i Müstevfî’nin oğludur. Öğrenimine Medrese-i Kadîme-i Mansûriyye’de başladı. 1915’te Tahran’a giderek tanınmış âlimlerden ders aldı. Tahran Amerikan Koleji’nden mezun olduktan sonra Eğitim Bakanlığı’nda çalışmaya başladı (1919). 1925 yılında bu bakanlıkta müfettişliğe tayin edildi. Bir süre bu görevde bulunduktan sonra 1927’de Adalet Bakanlığı’na geçti. 1930’da hukuk alanında incelemeler yapmak ve tahsilini tamamlamak üzere Avrupa’ya gitti. 1932 yılında Sorbonne Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ni bitirdi. 1934’te Tahran’a çağrılarak Eğitim Bakanlığı’nda bir göreve tayin edildi, ayrıca Tahran Üniversitesi’nde İran edebiyatı dersleri vermeye başladı. 1935 yılında Tahran Üniversitesi rektörlüğüne getirildi. UNESCO İran Komisyonu ve Millî Eserler Kurumu başkanı olarak görev yaptı. Bir süre Dışişleri bakanlığı ve bakanlık müsteşarlığı görevlerini yürüten Hikmet 1953’te Hindistan büyükelçiliğine tayin edildi. Lahor, Delhi ve Aligarh üniversiteleri tarafından kendisine fahrî doktor unvanı verildi. Daha sonra emekliye ayrıldı (1957). Ali Asgar Hikmet özel kütüphanesindeki zengin yazma ve basma kitap koleksiyonunu Tahran Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Kütüphanesi’ne bağışladı. Tahran’da vefat eden Hikmet Şîraz’da defnedildi.

Eserleri. A) Telif Eserleri: Uṣûl-i Fenn-i Münâẓara (Tahran 1316 hş.); Muṭâlaʿa-i Taṭbîḳī-yi Romeo vü Juliet bâ Leylâ vü Mecnûn (Tahran 1317 hş.); Dersî ez Dîvân-ı Ḥâfıẓ (Tahran 1319-1320 hş.); Zindegî-yi Câmî veya sadece Câmî (Tahran 1322, 1363 hş.; M. Nuri Gencosman tarafından Camî: Hayatı ve Eserleri adıyla Türkçe’ye çevrilmiştir [3. baskı, İstanbul 1991]); Risâle der Bâb-ı Emîr ʿAlî Şîr Nevâʾî (Tahran 1326 hş.); Pârsî-yi Naġz (Tahran 1330 hş.); Ems̱âl-i Ḳurʾân (Tahran 1333 hş.); Naḳş-i Pârsî ber Eḥcâr-i Hind (Kalküta 1957; Tahran 1338 hş.); Serzemîn-i Hind (Tahran 1337 hş.); Nüh Güftâr der Târîḫ-i Edyân (Şîraz 1339 hş.; Tahran 1341 hş.); İslâm ez Naẓargâh-i Dânişmendân-ı Ġarb (Tahran 1340 hş.). Ali Asgar Hikmet’in divanı Sâdât-ı Nâsırî tarafından Süḫan-i Ḥikmet adıyla yayımlanmıştır (Tahran 1351 hş.).

B) Tercümeleri. Nikola Haddâd-ı Mısrî, Râh-i Zindegânî (Tahran 1346 hş.); Shakespeare, Efsâne-i Dilpeẕîr (Tahran 1321 hş.); Shakespeare, Penç Dram (Tahran 1321 hş.); E. Browne, ez Saʿdî tâ Câmî (E. Browne’nin Literary History of Persia adlı eserinin III. cildinin çevirisidir [Tahran 1327 hş.]). Kalidasa, Şakûntalâ yâ Enguşter-i Gumşude (V. yüzyılda yaşayan Hint şairi Kalidasa’nın Sanskrit edebiyatının şaheserlerinden Abhicnanaşakuntala adlı oyununun çevirisidir [Bombay 1336 hş.]); L. Tolstoy, Restâḫîz (Tahran 1339 hş.); Edward Şier, Elvâḥ-i Bâbil (Tahran 1341 hş.); Corcî Zeydân, Emîn u Meʾmûn (Tahran, ts.).

Reşîdüddîn-i Meybüdî’nin, Hâce Abdullah-ı Ensârî’nin tefsiri olarak da bilinen Keşfü’l-esrâr ve ʿuddetü’l-ebrâr (Tahran 1331-1339/1952-1960) adlı on ciltlik eseriyle Ali Şîr Nevâî’nin Mecâlisü’n-nefâis’ini (Tahran 1323 hş.) neşre hazırlayan Ali Asgar Hikmet’in dergilerde yayımlanmış çok sayıda makalesi bulunmaktadır.


BİBLİYOGRAFYA

Reşîd-i Yâsemî, Edebiyyât-ı Muʿâṣır, Tahran 1316 hş., s. 41-44.

Nuḫustin Kongre-i Nüvîsendegân-ı Îrân Tîrmah 1325, Tahran 1326 hş./1947, s. 11-40.

Abdülhamîd-i Halhâlî, Teẕkire-i Şuʿarâ-yi Muʿâṣır-i Îrân, Tahran 1333 hş., s. 75-80.

M. Bâkır-ı Burkaî, Süḫanverân-ı Nâmî-yi Muʿâṣır, Tahran 1951, II, 1171-1175.

, I-V, tür.yer.

a.mlf., Müʾellifîn-i Kütüb-i Çâpî-yi Fârsî ve ʿArabî, Tahran 1342 hş., IV, 450-460.

Bozorg Alavi, Geschichte und Entwicklung der Modernen Persischen Literatur, Berlin 1964, s. 183.

Murtazâ Sultânî, Fihrist-i Mecellehâ-yi Fârsî ez İbtidâ tâ Sâl-i 1320 Şemsî, Tahran 2536 şş./1977, s. 38.

Muhammed-i İshak, Süḫanverân-ı Nâmî-yi Îrân der Târîḫ-i Muʿâṣır, Tahran 1363 hş., II, 158-163.

Abdürrefi‘ Hakīkāt, Ferheng-i Şâʿirân-ı Zebân-ı Pârsî, Tahran 1368 hş., s. 173-174.

Hüseyn-i Âbidînî, Ṣad Sâl-i Dâstânnüvîsî der Îrân, I-II, Tahran 1369/1990, tür.yer.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1998 yılında İstanbul’da basılan 17. cildinde, 520-521 numaralı sayfalarda yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER