İSMET
Peygamberlerin günahtan korunmuş olduğunu ifade eden terim.
PEYGAMBER
Allah’tan vahiy yoluyla aldığı bilgileri ve emirleri tebliğ etmek, muhataplarını hak dine çağırmakla görevlendirilen yüksek vasıflı kimse.
NÜBÜVVET
Allah ile insanlar arasında dünya ve âhiretle ilgili ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla yapılan elçilik görevi.
Literatürün örneklerinden biri
el-MÜNTEKĀ
Nûreddin es-Sâbûnî’nin (ö. 580/1184) peygamberlerin günahtan korunmuşluğuna dair eseri.