SİMYA
Bazı değersiz metallerden altın elde etmeyi amaçlayan uğraşı; eski kimya; geleneksel gizli ilimlerde bir sihir tekniği.
TABÎİYYÂT
Meşşâî gelenekte tabiat ilimleri alanına giren konuları ve bunlara dair eserleri ifade eden bir terim.
ECZACILIK
İlâç hazırlama sanatı.
MADEN
CÂBİR b. HAYYÂN
İslâm kimyacılarının en ünlüsü, tabiat filozofu ve çok yönlü âlim.
RÂZÎ, Ebû Bekir
Ünlü hekim ve filozof.
HÂLİD b. YEZÎD b. MUÂVİYE
İslâm toplumunda ilk tercüme hareketini başlatan ve kimya ilminin öncülerinden sayılan Emevî emîri.
EBÜ’l-KĀSIM el-IRÂKĪ
İslâm dünyasının Câbir b. Hayyân ve Ebû Bekir er-Râzî’den sonra yetiştirdiği en büyük kimyacılardan.
TUĞRÂÎ
Lâmiyyetü’l-ʿAcem adlı eseriyle tanınan Arap şairi, kâtip ve kimya âlimi.
CİLDEKÎ
XIV. yüzyılda yaşayan Türk asıllı simyacı.