LATİFE
İnsandaki ilâhî cevhere işaret eden tasavvuf terimi.
KALB
SIR
RUH
İnsanın hayatiyetini sağlayan, idrak edici ve bilici unsuru.
NEFİS
İnsanın özü, kendisi, ilâhî latife, kötü huyların ve süflî arzuların kaynağı anlamında bir terim.
ANÂSIR-ı ERBAA
İlkçağ Yunan, Ortaçağ İslâm ve hıristiyan felsefesinde tabii varlıkların ilkesi sayılan dört madde.
SÜLÛK
Tâlibin bir mürşidin gözetiminde yaptığı mânevî yolculuk anlamında tasavvuf terimi.
NAKŞİBENDİYYE
Bahâeddin Nakşibend’e (ö. 791/1389) nisbet edilen tarikat.
HÂLİDİYYE
Nakşibendiyye tarikatının Hâlid el-Bağdâdî’ye (ö. 1242/1827) nisbet edilen kolu.
Öğretisinde kavrama yer veren mutasavvıf
İMÂM-ı RABBÂNÎ
Nakşibendiyye tarikatının Müceddidiyye kolunun kurucusu.