Manisa Soma’da doğdu (1946). Kabataş Erkek Lisesi’nden (1965) ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’nden (1969) mezun oldu. Aynı bölümün Yakınçağ Tarihi Kürsüsü’nde “Tanzimat Devrinde Erzurum” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı (danışman: Prof.Dr. Ahmet Cevat Eren, 1976). “Anadolu Islahatı ve İngiltere: 1878-1897” başlıklı teziyle doçent (1982), “Kuveyt üzerinde Osmanlı-İngiliz Nüfuz Mücadelesi: 1896-1913” başlıklı takdim çalışmasıyla profesör (1989) unvanı aldı.
Asistan olarak çalışmaya başladığı İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde (1970-1986) ve Marmara Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi’nde (1986-2000) çeşitli akademik ve idarî görevlerde bulundu. Dışişleri Bakanlığı Stratejik Araştırmalar Merkezi’nde (SAM) çalıştı ve Ege adalarıyla ilgili bir araştırma projesi yürüttü (1997). Aynı zamanda Genelkurmay Başkanlığı Harp Akademileri Komutanlığı’nda dersler ve konferanslar verdi. Kazakistan’da bulunan Hoca Ahmet Yesevî Uluslararası Türk-Kazak Üniversitesi’nde misafir profesör olarak dersler verdi (2000-2003), rektör yardımcısı ve rektör vekili olarak görev yaptı (2005-2006). Bir süre Beykent Üniversitesi’nde çalıştı (2007-2008).
“Osmanlı Diplomasisinde Ermeni Meselesinin Ortaya Çıkışı: 1878-1897” konulu araştırmasıyla Türkiye Millî Kültür Vakfı Birincilik Armağanı’na lâyık görüldü (1984). Türk Tarih Kurumu aslî üyeliği, yönetim kurulu üyeliği (1995-2000) ve şeref üyeliği (2014), ayrıca Türk Bilim Tarihi Kurumu üyeliği bulunmaktadır.
İlmî ve akademik çalışmaları daha ziyade Osmanlı tarihi, özellikle de 19 ve 20. yüzyıllar üzerinde yoğunlaştı.
Osmanlı Diplomasisinde Ermeni Meselesinin Ortaya Çıkışı: 1878-1897 (İstanbul 1984), Ege’de Temel Sorun: Egemenliği Tartışmalı Adalar (Ankara 1998), Ege Adalarının Egemenlik Devri Tarihçesi (Ankara 2001), Türk Hâkimiyetinde Ege Adaları’nın Yönetimi (Ankara 2002) başlıca eserleridir.