Vekili olduğu kişi
PADİŞAH
İslâm devletlerinde çok geniş ülkelere sahip hükümdarlara verilen unvan.
Yetiştiği yer
ENDERUN
Osmanlılar’da idarî ve askerî kadronun yetiştirilmesi için teşkil edilen saray eğitim kurumu.
Tanzimat sonrasında yetiştikleri yer
TERCÜME ODASI
Osmanlı Devleti’nde 1821 Rum İsyanı’ndan sonra kurulan ve devletin tercüme işlerini yürüten birim.
Başkanlık ettiği divan
DÎVÂN-ı HÜMÂYUN
Osmanlı devlet yönetiminde XV. yüzyıl ortasından XVII. yüzyılın ilk yarısına kadar en önemli karar organı.
İKİNDİ DİVANI
Osmanlılar’da sadrazam divanına verilen ad.
MECLİS-i VÜKELÂ
Sadrazamın başkanlığında nâzırlardan oluşan ve Osmanlı hükümetini niteleyen meclis.
VEZİR
İslâm devletlerinde hükümdardan sonra gelen en yetkili yönetici.
BAŞVEKİL
Osmanlı İmparatorluğu’nda XIX. yüzyılda sadrazamlar, Türkiye Cumhuriyeti’nde ise bir müddet hükümet başkanları için kullanılan resmî unvan.
BÂBIÂLİ
XVIII. yüzyılın sonlarından itibaren Paşa Kapısı ve Sadâret Dairesi, nezâretlerin kurulmasından sonra da Osmanlı hükümeti mânasında kullanılan bir tabir.
SADÂRET KETHÜDÂSI
Osmanlılar’da sadrazamın başyardımcısı ve iç işlerin sorumlusu.
AYNİYAT DEFTERİ
Osmanlı Devleti’nde XIX. yüzyılda sadâretten nezâretlere, çeşitli dairelere ve vilâyetlere yazılan tezkirelerin sûretlerinin kaydedildiği defterlere verilen ad.
TELHİS
Osmanlı Devleti’nde sadrazamın padişaha gönderdiği arz ve raporları ifade eden belge türü.
HADÎKATÜ’l-VÜZERÂ
Osmanzâde Ahmed Tâib’in (ö. 1136/1724) Osmanlı sadrazamlarına dair biyografik eseri.
Osmanlı Devrinde Son Sadrıazamlar'ın müellifi
İBNÜLEMİN MAHMUD KEMAL
Son devir Osmanlı devlet adamları, şairleri, mûsikişinasları ve hattatları üzerine biyografileri ve tarih bilgisiyle tanınmış âlim.
Son Sadrazamlar ve Başvekiller'in müellifi
PAKALIN, Mehmet Zeki
Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü adlı eseriyle tanınan araştırmacı, yazar.
Nasîhatü’l-vüzerâ müellifi
NAHÎFÎ
Manzum Mes̱nevî tercümesiyle tanınan divan şairi.
ÂSAFNÂME
Osmanlı sadrazamlarından Lutfi Paşa’nın (ö. 1564) Osmanlı devlet teşkilâtına dair risâlesi.