ŞARKI
Türk edebiyatında ve Türk mûsikisinde ortak özelliklere sahip din dışı güfte ve besteler için kullanılan bir terim.
HALK EDEBİYATI
Halkın edebî zevkini karşılamak üzere sözlü olarak ortaya konan, kendine has bir dile ve üslûba sahip edebiyat kolu.
HALK MÛSİKİSİ
Halk arasında geleneksel olarak yaşayan, çoğunluğunu anonim eserlerin teşkil ettiği mûsiki.
ÂŞIK EDEBİYATI
Kendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp okuyan ya da halk hikâyeleri anlatan ve âşık adı verilen saz şairlerinin oluşturduğu edebiyat.
ÂŞIK MÛSİKİSİ
Âşık adı verilen saz şairlerinin icra ettikleri mûsiki.
ÂŞIK
Kendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp söyleyen ve halk hikâyeleri anlatan saz şairi.
DEYİŞ
Türk halk edebiyatı ve mûsikisinde türkü, mâni, koşma gibi nazım şekilleriyle yazılan ezgili şiir türlerinin genel adı.
CÖNK
Genellikle âşık edebiyatı, halk edebiyatı ve folklor ürünlerinin toplandığı anonim mahiyette bir mecmua türü.
ERTAŞ, Neşet
Halk türküleri sanatçısı.