TÛSÎ, Nasîrüddin
İranlı âlim ve filozof.
AHLÂK
İnsanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan mânevî nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya konan iradeli davranışlar bütünü; bunlarla ilgili ilim dalı.
Eserin başlıca kaynağı
TEHZÎBÜ’l-AHLÂK
İbn Miskeveyh’in (ö. 421/1030) ahlâka dair eseri.
Benzer türde bir diğer eser
AHLÂK-ı CELÂLÎ
Celâleddin ed-Devvânî’nin (ö. 908/1502) ahlâk felsefesiyle ilgili Farsça eseri.
Benzer türde bir diğer eser
AHLÂK-ı MUHSİNÎ
Hüseyin Vâiz-i Kâşifî’nin (ö. 910/1504-1505) ahlâka dair Farsça eseri.
Benzer türde bir diğer eser
AHLÂK-ı ALÂÎ
Kınalızâde Ali Efendi’nin (ö. 979/1572) Türkçe ahlâk kitabı.
Benzer türde bir diğer eser
AHLÂK-ı MANSÛRÎ
Sadreddîn-i Deştekî’nin oğlu Mîr Gıyâseddin Mansûr’un (ö. 949/1542) ahlâka dair Farsça risâlesi.
Benzer türde bir diğer eser
el-AHLÂKU’l-ADUDİYYE
Adudüddin el-Îcî’nin (ö. 756/1355) ahlâkla ilgili Arapça risâlesi.