Arama - TDV İslâm Ansiklopedisi

din) için yaklaşık eşleşmeler dahil 523 madde bulundu.
Sadece din) neticelerini görmek için buraya tıklayın.

TEKFİR التكفير
Hz. Muhammed’in vahiy yoluyla alıp insanlara tebliğ ettiği kesin delille sabit olan dinî bir esasın doğruluğunu inkâr edenin kâfirliğine hükmetme anlamında kelâm terimi.

BÜYÜK DOĞU
Eylül 1943’ten başlayarak çeşitli aralıklarla Haziran 1978’e kadar yayımlanan fikrî, edebî, siyasî ve dinî muhtevalı dergi.

ENVÂRÜ’l-ÂŞIKĪN أنوار العاشقين
Ahmed Bîcan’ın (ö. 870/1466’dan sonra) Anadolu’da müslüman-Türk kimliğinin şekillenmesinde etkili olmuş dinî-didaktik eseri.

HAVUZ

bk. KUYULAR; SU

MANİHEİZM
III. yüzyılda Mani tarafından eski İran’da kurulan ve günümüzde müntesibi bulunmayan gnostik bir din.

AYASULUK
Antik Efes’in bulunduğu yerde kurulmuş olan ve bugün Selçuk adını taşıyan Ortaçağ’ların önemli bir dinî ve ticarî merkezi.

SÂBİÎLİK الصابئة
Güney Mezopotamya’da yaşayan ve ışık-karanlık düalizmine dayalı gnostik inançlarıyla tanınan topluluğun bağlı olduğu din.

SÂMİRÎLER السامريّون
Yahudilerle benzer inanç ve ibadetlere sahip olan, ancak ayrı bir grup olarak varlığını sürdüren dinî-etnik topluluk.

AHÎLİK
XIII. yüzyılda Anadolu’da görülmeye başlayan ve bir süre sonra Osmanlı Devleti’nin kurulmasında önemli rol oynayan dinî-içtimaî teşkilât.

BEREKET البركة
Çeşitli dinlerde dua, âyin ve ibadetlerle elde edilmeye çalışılan bolluk, genişlik, hayır ve saadet anlamlarında dinî bir tabir.

İCMÂ الإجماع
İslâm âlimlerinin dinî bir meselenin hükmü üzerinde fikir birliği etmelerini ve bütün Müslümanların ortaklaşa benimsedikleri dinî hükümleri ifade eden şer‘î delil, İslâm fıkhının Kur’an ve Sünnet’ten sonra üçüncü kaynağı.

ZEVK الذوق
Tatma duyusu; keşif ve ilham yoluyla kalbin hakikate erişmesi, bu şekilde kalbe atılan ilâhî bilgi, dinî ve mânevî tecrübe anlamında felsefe ve tasavvuf terimi.

İHVÂN الإخوان

bk. ABDÜLAZÎZ b. SUÛD; SUÛDÎLER; VEHHÂBÎLİK

VAFTİZ
Hıristiyanlık’ta cemaate katılımın göstergesi olarak kişinin suya daldırılması ya da üzerine su dökülmesi şeklinde icra edilen dinî merasim.

ZARÛRİYYÂT الضروريّات

bk. MAKĀSIDÜ’ş-ŞERÎA; MASLAHAT

EKBERNÂME أكبرنامه

Ebü’l-Fazl el-Allâmî’nin (ö. 1011/1602) Bâbürlü Hükümdarı Ekber Şah adına yazdığı Hindistan’ın idarî, siyasî ve dinî hayatına dair meşhur eseri.bk. EBÜ’l-FAZL el-ALLÂMÎ أبو الفضل العلاّمي

REYHÂNETÜ’l-ELİBBÂ ريحانة الألبّا
Şehâbeddin el-Hafâcî’nin (ö. 1069/1659), çağdaşı olan şair, edip ve âlimlerin biyografileriyle çeşitli tarihî, edebî ve dinî konuları ihtiva eden eseri.

ŞEYHİYYE الشيخيّة
Ahmed el-Ahsâî’nin (ö. 1241/1826) düşünceleri etrafında teşekkül eden, sonraları Keşfiyye olarak da anılan İmâmî-İsnâaşerî temelli dinî-kelâmî ekol.

BABAÎLİK
Anadolu Selçukluları devrinde, Orta ve Güneydoğu Anadolu’da Baba İlyas’a bağlı Türkmenler’in isyanı dolayısıyla ortaya çıkan ve gayri Sünnî bir istikamette gelişen dinî-tasavvufî hareket.

BRAHMANİZM
Hindistan’da kutsal metin kabul edilen Vedalar’ın yorumu mahiyetindeki Brahmanalar’da yer alan ve kast sisteminin en üst tabakasını oluşturan Brahmanlar’ca temsil edilen dinî yapı.