TERCİH
Fıkıh usulünde birbiriyle teâruz eden delillerden, fıkıhta ise ispat vasıtalarından birini diğerinden üstün tutmak anlamında terim.
TAHRÎC
Mezhep birikimini kaynak sayan fıkhî bilgi elde etme süreci anlamında terim.
ASHÂBÜ’t-TAHRÎC
Mezhep imamlarının metot ve görüşlerine bağlı kalarak yeni olaylara çözüm getiren fıkıh âlimleri.