https://islamansiklopedisi.org.tr/berefsan
Berefşan “şifa dağıtan” mânasına gelen Farsça bir kelimedir. Eldeki bilgilere göre en az 600 yıllık bir geçmişi bulunan, otuz iki zamanlı ve on dört vuruşlu bir büyük usuldür. İki yürük semâi ve çeşitli şekillerdeki beş sofyanın sıralanmasıyla meydana gelmiştir. Şematik gösterilişi şekildeki gibidir.
Büyük formdaki eserlerde çok defa kendi başına kullanılan bu usul, ayrıca 120 zamanlı zencir usulü ile değişik zamanlı darbeyn usullerinin bünyesinde de yer almaktadır. Otuz iki zamanlı hafif ve muhammes adlı diğer usullerden vuruş sayıları ile zayıf ve kuvvetli zamanlarının farklı oluşu bakımından da ayrılmaktadır. Çoğunlukla beste formunda, ayrıca bazı peşrev, kâr, tevşîh ve ilâhilerde kullanılmıştır.
BİBLİYOGRAFYA
Kāmûs-ı Türkî, s. 137, 282.
Hâşim Bey, Mûsikî Mecmuası, İstanbul 1269, s. 11.
Baron Rodolphe D’erlanger, La Musique Arabe, Paris 1959, VI, 118.
Kantemiroğlu, İlmü’l-mûsikî, I, 164.
Ezgi, Türk Musikisi, II, 83-85; V, 286-287.
Özkan, TMNU, s. 675-676.
Rauf Yektâ, “La Musique Turque”, EMDC, V, 3052.
Öztuna, TMA, I, 106.
İlişkili Maddeler
Görseller
