Müntesibi olduğu mezhep
ŞÂFİÎ MEZHEBİ
Dört büyük Sünnî fıkıh mezhebinden biri.
Hocası
BEYZÂVÎ
Müfessir, Eş‘arî kelâmcısı ve Şâfiî fakihi.
Bazı konularda görüş ayrılığına düştüğü talebesi
ÎCÎ, Adudüddin
Kelâm, usul ve dil âlimi, muhakkik.
Öğrencisi
TÎBÎ
Müfessir, muhaddis, dil ve edebiyat âlimi.
Üzerine şerh yazdığı eser
el-HÂVİ’s-SAGĪR
Abdülgaffâr b. Abdülkerîm el-Kazvînî’nin (ö. 665/1266) Şâfiî fıkhına dair eseri.
Üzerine şerh yazdığı eser
MİNHÂCÜ’l-VÜSÛL
Kādî Beyzâvî’nin (ö. 685/1286) fıkıh usulüne dair eseri.
Üzerine hâşiye yazdığı eser
el-KEŞŞÂF
Mu‘tezile âlimlerinden Zemahşerî’nin (ö. 538/1144) ağırlıklı olarak dirâyet metoduyla yazdığı tefsiri.
Üzerine hâşiye yazdığı eser
eş-ŞÂFİYE
İbnü’l-Hâcib’in (ö. 646/1249) Arap sarfına dair muhtasar eseri.
Üzerine hâşiye yazdığı eser
KAFİYE
Beyit veya mısra sonlarında yer alan ve benzer sesler içeren kelimeler düzeni.