AHMED b. HANBEL
Hanbelî mezhebinin imamı, muhaddis, fakih.
EHL-i HADÎS
Hadisçiler ve hadis taraftarları anlamında terim.
SELEFİYYE
İtikadî konularda Kur’an ve Sünnet’in lafzına bağlı olan ve te’vili kabul etmeyen ekol.
MEZHEP
Dinin inanç esaslarını veya amelî hükümlerini anlama ve yorumlama konusunda kendine özgü yaklaşımlara sahip düşünce sistemi; bu yaklaşımlar etrafında meydana gelen ekolleşmenin ürünü olan ilmî ve fikrî birikim.
Mezhebin öne çıkardığı usul metodu
AMEL-i EHL-i MEDÎNE
Medine halkının uygulaması mânasına gelen ve Mâlikî mezhebinde özel yeri olan bir hüküm kaynağı.
Mezhebin oluşumunda etkili olay
MİHNE
Bazı Abbâsî halifeleri döneminde halku’l-Kur’ân konusunda bazı âlimlerin sorguya çekilip eziyet edilmesine ilişkin olaylara verilen ad.
Mezhebin kurulmasında etkili âlim
HALLÂL, Ebû Bekir
Ahmed b. Hanbel’in görüşlerini derleyen Hanbelî fakihi.
Mezhep için önemli âlim
EBÛ YA‘LÂ el-FERRÂ
Tanınmış Hanbelî hukukçusu, kelâm âlimi, muhaddis ve müfessir.
Mezhep için önemli âlim
HIRAKĪ
Hanbelî fakihi.
Mezhep için önemli âlim
İBN KUDÂME, Muvaffakuddin
Hanbelî fakihi ve usulcüsü.
Mezhep için önemli âlim
İBN TEYMİYYE, Takıyyüddin
Görüş ve eleştirileriyle İslâm düşüncesinin gelişmesine tesir eden Selefî âlimi, müctehid.
Mezhep için önemli âlim
HACCÂVÎ
Hanbelî fakihi.