TÂLİM ve TERBİYE
MEKTEP
İslâm ülkelerinde ve özellikle Osmanlılar’da çocuklara temel eğitimin verildiği yer.
ISLAHHÂNE
Osmanlılar’da kimsesiz ve fakir çocuklara meslekî eğitim vermek üzere kurulan ve daha sonra sanat mektepleri haline dönüşen kurumların adı.
MEDRESE
İslâm tarihinde eğitim ve öğretim kurumlarının genel adı.
MÜDERRİS
Medresede ders veren yüksek rütbeli hoca.
ENDERUN
Osmanlılar’da idarî ve askerî kadronun yetiştirilmesi için teşkil edilen saray eğitim kurumu.
ÜNİVERSİTE
Kültür ve coğrafya sınırlarını aşarak çeşitli alanlarda yüksek eğitim ve öğretim veren kurum.
KÖY ENSTİTÜSÜ
Türkiye’de köy okullarına öğretmen yetiştirmek ve yörenin kalkınmasına öncülük etmek için kurulan ortaöğretim kurumu.
İMAM-HATİP LİSESİ
Temel öğretime dayalı dört yıllık din öğretimi kurumu.
ÂDÂB-ı DERS
Klasik İslâm eğitiminde, öğretmen-öğrenci münasebetleri başta olmak üzere, pedagojik kuralları düzenleyen disipline verilen ad.
TÜRKİYE MAARİF TARİHİ
Osman Nuri Ergin’in (ö. 1961) Türk eğitim ve kültür tarihine dair eseri.
AHUND
İran ve Türkistan’da din âlimlerine verilen ve menşei tam olarak bilinmeyen bir sıfat.
MOLLA
Bazı İslâm toplumlarında tanınmış din âlimlerine veya belirli seviyede öğrenim görmüş kimselere verilen unvan.