AHKÂM
“Karar, yargı; ilim, anlayış” gibi mânalara gelen hüküm kelimesinin çoğul şekli.
ZARÛRÂT-ı DÎNİYYE
Sübûtu ve delâleti kesin nasla sabit olan dinî hususlar.
EF‘ÂL-i MÜKELLEFÎN
Dinen yükümlü sayılan insanların davranışları ve bunlarla ilgili hükümler anlamında fıkıh terimi.
USÛL-i FIKIH
Fıkhın kaynaklarını ve bunlardan hüküm çıkarma yöntemlerini inceleyen bilim dalı.
ÖNERME
Hüküm bildiren cümleler için kullanılan mantık terimi.
NAS
Genelde, hüküm kaynağı olması yönüyle Kitap ve Sünnet’in ifadeleri anlamında, fıkıh usulünde lafzın açıklık düzeyini belirtmek üzere kullanılan bir terim.
HÂKİM
Hukukî hükümlerin koyucusu ve kaynağı anlamında fıkıh usulü terimi.
TEKLİF
Allah’ın kulunu bir işi yapma veya yapmama hususunda yükümlü tutması anlamında terim.
AZÎMET
İnsanların karşılaştığı güçlük ve zaruret hali gibi ârızî durumlara bağlı olmaksızın konmuş şer‘î hükümler için kullanılan fıkıh terimi.
RUHSAT
Bazı mazeretlerden dolayı aslî hükmün gereğine uymamayı meşrû hale getiren geçici hüküm.
DİPLOMATİK
Belgelerin özelliğini inceleyen bilim dalı.
FERMAN
Tuğralı padişah emri.