FAZLULLAH-ı HURÛFÎ
Hurûfîlik fırkasının kurucusu.
ALİ el-A‘LÂ
Hurûfîliğin kurucusu Fazlullah-ı Hurûfî’nin başhalifesi.
EMÎR GIYÂSEDDİN
Hurufîliğin önemli şahsiyetlerinden.
FİRİŞTEOĞLU, Abdülmecid
Hurûfîliğin Anadolu ve Rumeli’de yayılmasında büyük rolü olan müellif.
CÂVİDÂNNÂME
Fazlullah-ı Hurûfî’nin (ö. 796/1394) Hurûfîler tarafından ana kaynak sayılan eseri.
NESÎMÎ
Hurûfîliği ile tanınan mutasavvıf şair.
REFÎÎ
Hurûfî şairi.
NOKTAVİYYE
Hurûfîliğin Mahmûd-ı Pesîhânî’ye (ö. 831/1428) nisbet edilen kolu.
HURÛF
Harflerle rakamlarda tabiat ve hadiseleri etkileme gücünün bulunduğu veya bunların gaybdan haber vermede yararlı olduğu iddiasına dayanan sözde bir ilim.
ZÂYİRÇE
Yıldızların hareket ve konumlarını gösteren cetvel, bu tür cetvellere dayanarak istikbali keşfetme yöntemi.
İSHAK EFENDİ, Harputlu
Hıristiyanlık, Bektaşîlik ve Hurûfîlik aleyhindeki eserleriyle tanınan âlim.
BÂTINİYYE
Nasların zâhirî mânalarını kabul etmeyen, gerçek anlamları ancak Tanrı ile ilişki kurabilen “mâsum imam”ın bilebileceği temel görüşünü savunan aşırı fırkaların ortak adı.