MECRÎTÎ

Hayatı hakkında fazla bilgi yoktur. Mecrît’te (Madrid) doğdu. Erken yaşlarda Kurtuba’ya (Córdoba) yerleşerek matematik âlimi Abdülgāfir b. Muhammed’den ders aldı. Büyük bir ihtimalle Halife III. Abdurrahman’ın gözetiminde oluşturulan eski kültürlere âşina âlimler topluluğuyla irtibatı vardı ve sarayda astronom olarak görev yapıyordu. Batlamyus’un el-Mecisṭî’si üzerinde çalıştı; Hârizmî’nin Zîc’ini inceleyerek bazı yerlerini değiştirdi. 369 (979) yılında astronomi gözlemlerinde bulundu. Resâʾilü İḫvâni’ṣ-Ṣafâ’yı Endülüs’te tanıtan odur. Kurtuba’da vefat etti. Yetiştirdiği öğrencilerin önde gelenleri Ebü’l-Kāsım İbnü’s-Saffâr, İbnü’s-Semh, İbnü’l-Hayyât, Zehrâvî, Ebû Müslim İbn Haldûn ve Amr b. Abdurrahman el-Kirmânî’dir.

Matematik ve astronomi konusunda Endülüs’ün en seçkin bilginlerinden olan ve Endülüs’ün Öklid’i (Euclides) diye anılan Mecrîtî bu düzeye, Doğu İslâm ülkelerine yaptığı bir seyahat sırasında eline geçen eserler üzerindeki çalışmaları sonucunda ulaşmış, Endülüs’teki astronomi ve matematik ancak onun çalışmaları sayesinde müstakil birer ilim dalı haline gelmiştir (İA, VII, 440). Mecrîtî Mağrib’in ilmî geleneğinde kendinden sonraki bilginleri ciddi biçimde etkileyen bir otorite olarak kabul edilmiştir; onun bu etkileyici otoritesi Batı için de geçerlidir.

Eserleri. 1. Ebvâb lâ yestaġnî men yerûmü ʿamele’l-usṭurlâb (Risâletü’l-usṭurlâb). Usturlabın teknik olarak yapımı ve kullanımına dair bilgilerin yanı sıra astronomi cetvellerinin de yer aldığı eser, Juan Vernet ve M. A. Catalá tarafından İspanyolca’ya çevrilerek bir değerlendirme yazısıyla birlikte neşredilmiştir (bk. bibl.).

2. Taʿlîḳ ʿalâ Baṭlamyûs fî tasṭîḥi basîṭi’l-küre. Batlamyus’un halen kayıp olan Planisphere adlı eserinin Tasṭîḥu basîṭi’l-küre adlı tercümesine yapılmış bir şerhtir. Eserin Bibliothèque Nationale’de kayıtlı bir nüshası yanında (nr. 4821, vr. 69-79) Latince ve İbrânîce çevirileri günümüze ulaşmıştır (Sezgin, V, 170, 335; EI² [İng.], V, 1109).

3. Zîcü’l-Ḫârizmî’nin gözden geçirilmiş şekli. Muhammed b. Mûsâ el-Hârizmî’nin hazırladığı astronomi cetvellerinin gözden geçirilerek bazı düzeltmelerin yapıldığı eserde Yezdicerd takvimine göre oluşturulmuş cetveller hicrî tarihe çevrilmiştir. Ayrıca bu çalışmada Arîn tûl dairesi yerine kısmen Kurtuba tûl dairesi konulmuş ve hicret sırasında yıldızların konumları yaklaşık olarak tesbit edilmiştir. Arapça aslı kaybolan eserin Bathlı Adelard tarafından yapılan Latince çevirisi Almanca’ya tercüme edilerek yayımlanmıştır (Kopenhagen 1914).

4. Risâle fî şekli’l-mulaḳḳab bi’l-ḳaṭṭâʿ. Astronomi konusundaki eserde Sâbit b. Kurre’nin bazı görüşleri geliştirilmiştir (Sezgin, V, 335).

5. Muʿâmelât (Tamâmü ʿilmi’l-ʿaded, S̱imârü’l-ʿaded). Gelir vergisi, mal bildirimi ve resmî ödemelerle ilgili hesap ve ölçümlere dair olup aritmetik ve geometrinin birlikte kullanıldığı bir muhtevaya sahiptir.

6. İḫtiṣâru taʿdîli’l-kevâkib min Zîci’l-Bettânî. Bettânî’nin astronomi cetvellerinin gözden geçirilerek bazı düzeltmelerin yapıldığı bir eserdir. Klasik kaynakların haber verdiği son iki kitap günümüze ulaşmamıştır.

Bunların dışında Mecrîtî’ye aidiyeti tartışmalı olan bazı eserler bulunmaktadır. Genelde gizli ilimler, cefr, sihir ve simya konularındaki bu eserlerin ona ait olmadığı söylenebilir. Mecrîtî’nin biyografisini yazan Sâid el-Endelüsî, İbn Ebû Usaybia ve İbnü’l-Kıftî gibi müelliflerin onun bu alanlarla ilgili herhangi bir çalışmasını zikretmemeleri ve bu eserlerin bir kısmının Mecrîtî’nin vefatının ardından kaleme alındığının anlaşılması gibi sebepler bu kanaati doğrular niteliktedir. Ona atfedilen eserlerin başında, 400 (1009) yılından sonra yazılan ve simyaya dair olan Rütbetü’l-ḥakîm ile kozmoloji, astroloji, büyü, gizli ilim konularını içeren ve 1256’da X. Alfonso’nun emri üzerine Picatrix adıyla Latince’ye çevrilen Ġāyetü’l-ḥakîm gelmektedir. Fuat Sezgin, bu iki eserin Ebû Mesleme Muhammed b. İbrâhim el-Mecrîtî’ye ait olduğunu kaydeder (GAS, IV, 294-298). Resâʾilü İḫvâni’ṣ-Ṣafâ’nın sonunda yer alan Risâletü’l-Câmiʿa, Kitâbü’l-Aḥcâr ve Sırrü’l-kîmyâʾ gibi eserler de Mecrîtî’ye nisbet edilmektedir.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 2003 yılında Ankara’da basılan 28. cildinde, 278-279 numaralı sayfalarda yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.