ANKARAVÎ, İsmâil Rusûhî
Mevlevî şeyhi ve Mes̱nevî şârihi.
Eserde doktrinine yer verilen tarikat
MEVLEVİYYE
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’ye (ö. 672/1273) nisbet edilen tarikat.
Eserin türü
ISTILÂHÂTÜ’s-SÛFİYYE
Tasavvuf terimlerini açıklayan eserlerin ortak adı.
Eserin yazıldığı yer
GALATA MEVLEVÎHÂNESİ
Galata’da 1491’de kurulan İstanbul’daki en eski Mevlevî âsitânesi.
Eserde incelenen temel konu
SÜLÛK
Tâlibin bir mürşidin gözetiminde yaptığı mânevî yolculuk anlamında tasavvuf terimi.
Eserde incelenen temel konu
ÂDÂBÜ’l-MÜRÎD
Sûfîlerin uymaları gereken kurallardan bahseden eserlere verilen genel ad.
Eserde incelenen temel konu
SEMÂ
Sûfînin zâhirî ve bâtınî şeyleri işitmesi anlamında bir tasavvuf terimi.
Eserin temel kaynağı
MENÂZİLÜ’s-SÂİRÎN
Hâce Abdullah-ı Herevî’nin (ö. 481/1089) tasavvuf makamlarına dair eseri.
Eserin temel kaynağı
MESNEVÎ
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin (ö. 672/1273) tasavvuf anlayışını içeren İslâm kültürünün en önemli eserlerinden biri.
Eserin temel kaynağı
el-FÜTÛHÂTÜ’l-MEKKİYYE
Muhyiddin İbnü’l-Arabî’nin (ö. 638/1240) tasavvufî görüşlerini en geniş boyutlarıyla açıkladığı eseri.
Eserin temel kaynağı
AVÂRİFÜ’l-MAÂRİF
Sünnî sûfîliğin tanınmış temsilcilerinden Şehâbeddin es-Sühreverdî’nin (ö. 632/1234) tasavvufa dair eseri.
Eserin temel kaynağı
İHYÂÜ ULÛMİ’d-DÎN
Gazzâlî’nin (ö. 505/1111) başta tasavvuf ve ahlâk olmak üzere fıkıh, kelâm gibi ilimlere bilhassa amaçları bakımından yeni yaklaşımlar getiren önemli eseri.
Eserin temel kaynağı
KŪTÜ’l-KULÛB
Ebû Tâlib el-Mekkî’nin (ö. 386/996) tasavvufa dair eseri.
Eserin temel kaynağı
GÜLŞEN-i RÂZ
Şebüsterî’nin (ö. 720/1320) tasavvufî mesnevisi.