GAYBET
Özellikle İsnâaşeriyye inancında görülen, on ikinci imamın ölmeden insanlar arasından ayrılıp gizlenmesi mânasında bir terim.
SEFİR
İsnâaşeriyye Şîası’na göre on ikinci imamın gaybeti döneminde onun adına faaliyetleri yürüten kişilere verilen unvan.
VELÂYET-i FAKĪH
Humeynî tarafından ileri sürülen siyasal teori.
VASÎ
İmâmiyye ve İsmâiliyye Şîası’nda Hz. Peygamber’in daha hayatta iken yetkilerini ileriye dönük olarak kendisine devrettiğine inanılan kişi, vâris, temsilci.
Niyâbet doktrininin temellerini atan âlim
HİLLÎ, Muhakkık
Şiî fıkhına dair Şerâʾiʿu’l-İslâm adlı eseriyle tanınan âlim.
NİYÂBET
Başkası adına ve/veya hesabına iş görmek, başkasının yerine bazı dinî vecîbeleri yerine getirmek anlamında fıkıh terimi.
NÂİB
İslâm devletlerinde hükümdar, vali, kadı gibi devlet ricâlinin vekili, temsilci veya yardımcısı.