PUTPERESTLİK
ŞİRK
Kâinatı yaratan ve idare eden en yüce varlığın ulûhiyyetine ortak tanıma anlamında bir terim.
ATALAR KÜLTÜ
Özellikle ilkel dinlerde görülen ata ve ecdat ruhlarına tapınma.
CÂHİLİYE
Özel olarak Araplar’ın İslâm’dan önceki dinî ve sosyal hayat telakkilerini, genel olarak da kişilerin ve toplumların günah ve isyanlarını ifade eden bir terim.
KİTÂBÜ’l-ESNÂM
İbnü’l-Kelbî’nin (ö. 204/819) Câhiliye dönemi Arap inançları ve putlarına dair eseri.
TÂGŪT
Hak yoldan saptıran, bazılarınca yaratılmışlık üstü konumunda tutulan varlık anlamında bir Kur’an terimi.
CİBT
Kur’ân-ı Kerîm’de gerçeği kabul etmeyen kaba ruhlu insan için veya küfrün ve kötülüğün temsilcisi olan her şey anlamında kullanılan bir tabir.
GARÂNÎK
Mekkeli müşriklerce put anlamında kullanılan ve bazı rivayetlere göre şeytanın Kur’an âyetleri arasında göstermeye çalıştığı metinde geçen bir kelime.
LÂT
İslâm öncesi Arap toplumundaki putlardan biri.
MENÂT
İslâm öncesi Arap toplumundaki putlardan biri.
UZZÂ
İslâm öncesi Arap toplumundaki putlardan biri.
ZÜLHALESA
İslâm öncesi Arap toplumundaki putlardan biri.
HÜBEL
İslâm’dan önce müşriklerce Kâbe’de bulundurulan putlardan biri.
NESR
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen putlardan biri.
SÜV‘
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.
VED
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.
YEGŪS
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.
YEÛK
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.