TORNBERG, Carl Johan - TDV İslâm Ansiklopedisi

TORNBERG, Carl Johan

TORNBERG, Carl Johan
Müellif: OSMAN GAZİ ÖZGÜDENLİ
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 2012
Erişim Tarihi: 05.10.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/tornberg-carl-johan
OSMAN GAZİ ÖZGÜDENLİ, "TORNBERG, Carl Johan", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/tornberg-carl-johan (05.10.2024).
Kopyalama metni

23 Ekim 1807 tarihinde İsveç’in Linköping şehrinde doğdu. İlk ve orta öğrenimini bu şehirde tamamladıktan sonra 1826’da kaydolduğu Uppsala Üniversitesi’nden 1833’te felsefe doktoru unvanıyla mezun oldu. Aynı üniversitede Doğu dilleri uzmanı Sjöbring’den Arapça öğrendi. 1835’te Arap dili doçentliğine yükseldi. Ertesi yıl Paris’e giderek Silvestre de Sacy, Etienne-Marc Quatremère ve Pierre-Amédée Jaubert gibi şarkiyatçıların Arapça, Farsça ve Türkçe derslerine katıldı. Société Asiatique de Paris’nin üyeliğine seçildi. 1838’de Kopenhag, Leiden, Londra, Oxford, Gotha, Leipzig ve Berlin’de İslâmî yazmalar üzerine yaptığı araştırmalarla bilgisini daha da geliştirdi. Ardından İsveç’e dönerek Uppsala Üniversitesi Kütüphanesi’nde çalışmaya başladı. 1840’ta Stockholm Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi, Tarih ve Arkeoloji Cemiyeti ve Uppsala Kraliyet İlimler Akademisi, 1846’da Norveç Kraliyet İlimler Akademisi ve Alman Şarkiyat Cemiyeti’nin üyesi oldu. Bu sırada İsveç üniversitelerinde Doğu dilleriyle ilgili profesörlük kadrosu bulunmadığından bilimsel araştırma ve yayımlarını bir süre babasından kalan para ile devam ettirdi. 1847’de üniversitelerden sorumlu İsveç veliahdı Karl’ın (daha sonra İsveç Kralı XV. Karl) aracılığıyla Lund Üniversitesi’nde Doğu dilleri profesörlüğüne tayin edildi; 1850 yılında ordinaryüslüğe yükseldi. 1858-1859 ve 1861-1862 yıllarında rektörlük görevini yürüttü. Ölümüne kadar üniversitede Arapça, Farsça ve İbrânîce dersleri verdi. 6 Eylül 1877 tarihinde Lund’da öldü. İsveç’in Doğu dilleri alanında yetiştirdiği çok yönlü, önemli bilim adamlarından olan Tornberg Fransızca, Almanca, İngilizce, Latince, Arapça, Farsça, İbrânîce ve Türkçe’ye vâkıftı.

Eserleri. 1. Fragmenta quædam libri Ḥusn al-muḥādhara fī akhbār Miṣr wa-al-Qāhira (I-IV, Uppsala 1834-1835). Süyûtî’ye ait eserin ilk dört bölümünün neşri ve Latince çevirisidir.

2. Fragmentum libri Margarita mirabilium, auctore Ibn el-Vardi (I-II, Uppsala 1835-1839). Sirâceddin İbnü’l-Verdî’nin Ḫarîdetü’l-ʿacâʾib ve ferîdetü’l-ġarâʾib adlı eserinin ilk beş bölümünün neşri ve Latince tercümesidir.

3. Ibn Khalduni Narratio de expeditionibus Francorum in terras islamismo subjectas (Uppsala 1840). İbn Haldûn’un eserlerinde yer alan, Haçlılar’ın İslâm ülkelerindeki savaşlarıyla ilgili bilgilere dair bölümlerin neşrini ve Latince çevirisini içermektedir.

4. Mirkhonds berättelse om Askaniernas konungaätt i Persien (Lund 1863). Mîrhând’ın Ravżatü’ṣ-ṣafâ adlı Farsça eserinin Partlar’la (Eşkâniyân) ilgili bölümünün neşri ve İsveççe tercümesidir.

5. Primordia dominationis murabitorum e libro arabico vulgo Kartās inscripto, auctore Abū-L-Hhassano ibn Abī Zeraʿ (Uppsala 1839). İbn Ebû Zer‘in el-Enîsü’l-muṭrib adlı eserinin Murâbıtlar’ın ortaya çıkışıyla ilgili bölümünün neşridir.

6. Annales regum Mauritaniæ, a condito Idrisidarum imperio ad annum fugae 726 (I-II, Uppsala 1843-1846). İbn Ebû Zer‘in aynı eserinin ilk iki cildinin neşri ve Latince çevirisidir.

7. el-Kâmil fi’t-târîḫ (I-XII, Leiden 1851-1871). Tornberg’in hayatının eseri diye nitelendirilebilecek olan bu çalışma İbnü’l-Esîr’in umumi tarihinin Berlin, British Museum, Paris ve Uppsala nüshalarına dayanan neşri olup Tornberg’in adını bilim dünyasında ölümsüzleştirmiştir. Tornberg eserle ilgili iki ciltlik bir indeks yayımlamış (Leiden 1874-1876), ayrıca el-Kâmil’de İspanya’nın fethine dair kısımları neşrederek İsveççe’ye tercüme etmiştir (1865).

8. Kur’ân-ı Kerîm’in İsveççe’ye tercümesi (Lund 1874).

9. Codices arabici, persici et turcici bibliothecæ Regiæ Universitatis Upsaliensis (Uppsala 1849). Uppsala Üniversitesi Kütüphanesi’nde bulunan Arapça, Farsça ve Türkçe 512 yazmanın Latince tanıtımını içermektedir.

10. Codices orientales bibliothecæ regiæ universitatis Lundensis (Lundae 1850). Lund Üniversitesi Kütüphanesi’nde mevcut elli İslâmî yazmanın tanıtımıdır.

11. Codices orientales bibliothecæ regiæ universitatis Lundensis, Supplementa (Lund 1853). Önceki çalışmanın zeyli niteliğinde olan bu katalogda yirmi İslâmî yazma tanıtılmıştır.

Tornberg, İslâm nümismatiğine büyük ilgi duymuş ve İsveç’te bulunan II-V. (VIII-XI.) yüzyıllara ait İslâmî sikkeler üzerine önemli iki çalışma yapmıştır: Symbolæ ad rem numariam Muhammedanorum (I-IV, Uppsala 1846-1862), Numi cufici Regii numophylacii Holmiensis (Uppsala 1848). Tornberg’in diğer çalışmaları arasında, Ârâmî lehçeleriyle ilgili olarak Peter David Malmquist ve Peter Reinhold Bergman ile birlikte hazırladığı De linguæ aramæ dialectis (Uppsala 1842), Süryânî ve Arap lehçelerine dair Nya eröfringar pa sprakforskningens omrade (Fray 1842), teolojiyle ilgili De principiis scripturae sacrae interpretandae, ad placita reformatorum revocatis (Uppsala 1845), İsveççe kaleme aldığı Arabernas läroaustalter under medeltiden (Ortaçağ’da Arap medreseleri) (Lund 1858), Sur l’étude des langues orientales dans les universités (1863) ve J. J. Berggren tarafından hazırlanan Guide français-arabe vulgaire’in yayımı (Uppsala 1844) zikredilebilir. Tornberg 1850-1856 yılları arasında Mîrhând’ın Ravżatü’ṣ-ṣafâ adlı Farsça umumi tarihini yayıma hazırlamışsa da yaklaşık 3700 sayfa tutan bu çalışma neşredilmemiştir (Moberg, II [1907-1908], s. 114-115).


BİBLİYOGRAFYA

G. Dugat, “J. Tornberg”, L’orient, l’Algéri et les colonies françaises et étrangères, supplément, Paris 1867, II/3, s. 47-48.

a.mlf., Histoire des orientalistes de l’Europe du XIIe au XIXe siècle, Paris 1868, I, 162-168.

J. Mohl, Vingt-sept ans d’histoire des études orientales, Paris 1879-80, I, 52-53, 127-128, 211, 343, 484; II, 91, 94, 733.

Svenskt Biografiskt Handlexikon (ed. H. Hofberg v.dğr.), Stockholm 1906, II, 628.

L. A. Mayer, Bibliography of Moslem Numismatics: Indian Excepted, London 1954, s. 234-235.

J. Fück, Die Arabischen Studien in Europa, Leipzig 1955, s. 199.

, VI, 65.

Necîb el-Akīkī, el-Müsteşriḳūn, Kahire 1980, III, 25-26.

, s. 98-100.

Abdülhamîd Sâlih Hamdân, Ṭabaḳātü’l-müsteşriḳīn, Kahire, ts. (Mektebetü Medbûlî), s. 38-39.

W. H. Behn, Index Islamicus: 1665-1905, Millersville 1989, s. 865.

a.mlf., Concise Biographical Companion to Index Islamicus: An International Who’s Who in Islamic Studies from its Beginnings Down to the Twentieth Century: Bio-bibliographical Supplement to Index Islamicus, 1665-1980, Leiden 2004, III, 525.

Yahyâ Murâd, Muʿcemü esmâʾi’l-müsteşriḳīn, Beyrut 1425/2004, s. 233-234.

A. Moberg, “Zum hundertjährigen Geburtstag C. J. Tornbergs”, , II (1907-1908), s. 109-121.

S. Kahle, “Les études arabes en Suède”, , XVIII (1994), s. 121-136.

Nordisk Familjebok, Stockholm 1919, XXIX, 404-406.

Tehmûrs Sâcidî, “Tornberg”, Dânişnâme-i Cihân-ı İslâm, Tahran 1383/2004, VIII, 471-473.

Mecdüddin Keyvânî, “Tornbirg”, , XVI, 354-355.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 2012 yılında İstanbul’da basılan 41. cildinde, 265-266 numaralı sayfalarda yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER