Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
İFTİHÂRÎLERİlhanlı Devleti’nde idarî, edebî ve kültürel hizmetlerde bulunan bir aile.
İNCÜİlhanlı hânedanının özel mülk ve malları hakkında kullanılan bir terim.
İSKÂN / 4. Bölüm: Selçuklular Genel olarak sürekli veya geçici yerleşmeyi, özel olarak da kabile ve aşiretlerin yerleştirilmesini ifade eden terim.
LURLAR Güneybatı İran’da yaşayan bir topluluk.
MAR‘AŞÎLERXIV-XVI. yüzyıllar arasında İran’ın Mâzenderan bölgesinde hüküm süren bir hânedan.
MÂVERÂÜNNEHİRCeyhun nehrinin kuzey ve doğusunda kalan bölgeye İslâm tarihçi ve coğrafyacıları tarafından verilen isim.
MERÂGAGünümüzde İran sınırları içinde bulunan önemli Ortaçağ şehirlerinden biri.
MİHRİBÂNÎLER XIII-XVI. yüzyıllar arasında Sîstan bölgesinde hüküm süren mahallî bir hânedan (1236-1543).
MÎKÂLÎLERIX-XI. yüzyıllar arasında Horasan’ın idarî ve ilmî hayatında önemli rol oynayan bir aile.
MOĞOLLAROrtaçağ dünya tarihinde önemli rol oynayan ve özellikle İslâm dünyasındaki tahribatıyla tanınan bir kavim.
MUHAMMED ALİ ŞAHİran’da hüküm süren Kaçar hânedanının altıncı hükümdarı (1907-1909).
MÛSÂ YABGU Selçuklu hânedanının atası olan Selçuk Bey’in oğlu.
MÜŞA‘ŞA‘LAR1435-1924 yılları arası Hûzistan’da Havîza ve çevresine hâkim olan Arap asıllı Şiî hânedanı.
ÖGEDEY HANCengiz Han’ın yerini alan Moğol büyük hanı (1229-1241).
REYİran’da bir Ortaçağ şehri.
SÎSTANGünümüzde bir kısmı İran, bir kısmı Afganistan sınırları içinde kalan tarihî bölge.
SULTANİslâm dünyasında XI. yüzyıldan itibaren genellikle hükümdar için kullanılan unvan.
ŞEREF HAN Şerefnâme adlı tarihiyle meşhur olan Bitlis hâkimi.
ŞÎRAZİran’ın güneyinde tarihî bir şehir.
TABERİSTANİran’ın kuzeyinde günümüzde Mâzenderan adını taşıyan eyalet.
TAHRANİran İslâm Cumhuriyeti’nin başşehri.
TARİH / 7. Bölüm: İranToplumların başından geçen olayları zaman ve yer göstererek anlatan, bunların sebep ve sonuçlarını, birbirleriyle olan ilişkilerini ele alan bilim dalı ve bu dalda yazılan eserlerin ortak adı.
TARİH / 10. Bölüm: Osmanlılar’dan Önce AnadoluToplumların başından geçen olayları zaman ve yer göstererek anlatan, bunların sebep ve sonuçlarını, birbirleriyle olan ilişkilerini ele alan bilim dalı ve bu dalda yazılan eserlerin ortak adı.
TÂRÎH-i ÂL-i SELÇÛKYazıcıoğlu Ali’nin (IX./XV. yüzyıl) Oğuz boylarına, Selçuklular’la İlhanlılar’a ve Osmanlılar’ın kuruluşuna dair eseri.
TÂRÎH-i CİHÂNGÜŞÂAtâ Melik Cüveynî’nin (ö. 681/1283) Moğollar, Hârizmşahlar ve İsmâilîler’e dair eseri.
TİYÛLİran’da IX. (XV.) yüzyıldan itibaren genellikle askerî dirlikler için kullanılan bir terim.
TÜMENOrtaçağ Türk ve Moğol devletlerinde bir askerî birliği ifade eden, idarî ve malî teşkilâtta da kullanılan terim.
URMİYEİran Azerbaycanı’nda tarihî bir şehir.
ÜLÜŞEski Türkler’de kesilen hayvanın etinden alınacak belli hisse ve ülkenin hânedan mensupları arasında taksim edilmesi anlamında terim.
VAKFİYE / 1. BölümBir vakfın kurucusu tarafından düzenlenen vakfın işleyişiyle ilgili resmî belge.
VASSÂFİlhanlı devri tarihçisi, bürokrat ve edip.
VEZİR / 4. Bölümİslâm devletlerinde hükümdardan sonra gelen en yetkili yönetici.
VİLÂYÂT-ı HAMSEİran’da biri Fars bölgesinde, diğeri Azerbaycan’da iki coğrafî yörenin adı.
YABGUAsya Hunları’ndan Büyük Selçuklular’a kadar Türk devlet ve topluluklarında görülen idarî bir unvan.