el-MECMÛ‘
Zeydiyye mezhebinin imamı Zeyd b. Ali’ye (ö. 122/740) nisbet edilen fıkıh ve hadis mecmuası.
ZEYDÎLER
Taberistan, Deylem ve Gîlân’da hüküm süren bir devlet (864-1526).
ZEYDİYYE
II. (VIII.) yüzyılın ilk çeyreğinde Kûfe’de ortaya çıkan, Irak, Taberistan ve özellikle Yemen’de varlığını sürdüren ılımlı bir Şiî fırkası.
ZEYDÎLER
Zeydîliğin Yemen’de kurulan kolu.
Dedesi
HÜSEYİN
Hz. Peygamber’in torunu, Hz. Fâtıma ile Hz. Ali’nin küçük oğlu, Kerbelâ şehidi.
ALİ EVLÂDI
Hz. Ali’nin çocukları ve torunları.
Ağabeyi ve Hocası
MUHAMMED el-BÂKIR
İsnâaşeriyye’nin beşinci ve İsmâiliyye’nin dördüncü imamı.
Yeğeni ve ders arkadaşı
CA‘FER es-SÂDIK
İsnâaşeriyye’nin altıncı, İsmâiliyye’nin beşinci imamı, Ca‘ferî fıkhının kurucusu.
Basra’ya seyahati sırasında tanışıp düşüncelerine vakıf olduğu Mu‘tezile’nin imamı
VÂSIL b. ATÂ
Mu‘tezile’nin kurucusu olarak bilinen âlim.
RÂFİZÎLER
Başlangıçta Zeyd b. Ali’den ayrılan ilk İmâmîler’e, daha sonra bütün Şiî fırkaları ile Şiî unsurları taşıyan bazı bâtınî gruplarına verilen isim.
ŞÎA
Hz. Peygamber’in vefatından sonra devlet yönetiminin Hz. Ali’ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu düşüncesi etrafında birleşen çeşitli grupların ortak adı.
İMÂMİYYE
İmâmeti dinin esaslarından kabul eden, bazan Şîa ve İsnâaşeriyye ile eş anlamlı olarak kullanılan Şiî fırkaların ortak adı.
Babası
ZEYNELÂBİDÎN
İsnâaşeriyye’nin dördüncü ve İsmâiliyye’nin üçüncü imamı kabul edilen tâbiî.
Zeyd b. Ali’nin Kûfe’de Emevîler’e karşı başlattığı harekete katılan Ali evladı liderlerinden
MUHAMMED b. ABDULLAH el-MEHDÎ
Abbâsî Halifesi Mansûr’a karşı Medine’de isyan eden Ali evlâdının lideri.
Zeyd b. Ali'nin Kûfe’de halifeliği eline geçirmek için başlattığı isyanı bastıran vali
YÛSUF b. ÖMER es-SEKAFÎ
Emevî valisi.
Mecmûʿu’l-fıḳh’ı yayımlayan şarkiyatçı
GRIFFINI, Eugenio
İtalyan şarkiyatçısı.
Kendisinden hadis rivayet ettiği muhaddis
EBÂN b. OSMAN b. AFFÂN
Medine valisi, muhaddis tâbiî.