
https://islamansiklopedisi.org.tr/arec-abdurrahman-b-hurmuz
Rebîa b. Hâris b. Abdülmuttalib’in (veya oğlu Muhammed’in) mevlâsı olan A‘rec, başta Ebû Hüreyre olmak üzere Abdullah b. Abbas, Muhammed b. Mesleme, Ebû Saîd el-Hudrî ve Abdullah b. Buhayne gibi birçok sahâbîden hadis rivayet etti. Kendisinden de Zührî, Ebü’z-Zinâd, Sâlih b. Keysân ve Abdullah b. Lehîa gibi muhaddisler rivayette bulundular. Mushaf yazmakla da meşgul olan A‘rec, Ebû Hüreyre, İbn Abbas ve Abdullah b. Ayyâş’tan arz usulüyle kıraat tahsil etti. Yedi kıraat imamından Medine’nin meşhur kıraat âlimi Nâfi‘ b. Abdurrahman b. Ebû Nuaym’a da aynı yolla kıraat okuttu. Arap dili ve ensâb konusunda sayılı âlimlerden biriydi. Arapça ile ilgili kaideleri ilk defa ortaya koyanın A‘rec olduğu da ileri sürülmüştür. İmam Mâlik’in A‘rec’den birkaç yıl lugat ve nahiv (kimilerine göre itikadî konuları) öğrendiğine dair rivayetler vardır.
Çok hadis rivayet etmesiyle tanınan ve rivayetleri Kütüb-i Sitte’de yer alan güvenilir muhaddis A‘rec ömrünün sonlarında Mısır’a hicret etti. Murâbıt (bk. RİBÂT) olarak yaşadığı İskenderiye’de seksen yaşlarında vefat etti.
BİBLİYOGRAFYA
İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳāt, V, 283-284.
Ebû Bekir ez-Zübeydî, Ṭabaḳātü’n-naḥviyyîn ve’l-luġaviyyîn (nşr. Muhammed Ebü’l-Fazl İbrâhim), Kahire, ts. (Dârü’l-maârif), s. 26.
İbn Mis‘ar et-Tenûhî, Târîḫu’l-ʿulemâʾi’n-naḥviyyîn (nşr. Abdülfettâh M. el-Hulv), Cîze 1412/1992, s. 163.
Zehebî, Aʿlâmü’n-nübelâʾ, V, 69-70.
a.mlf., Teẕkiretü’l-ḥuffâẓ, I, 97.
a.mlf., Maʿrifetü’l-ḳurrâʾ, I, 77-78.
İbnü’l-Cezerî, Ġāyetü’n-Nihâye, I, 381.
İbn Hacer, Tehẕîbü’t-Tehẕîb, VI, 290-291.