EVLÂT
KIZ
OĞUL
ANA BABA (Ebeveyn)
BULÛĞ
Kişinin çocukluk devresinden çıkıp fiilen veya hükmen cinsî ergenlik kazanması.
MÜRÂHİK
Ergenlik dönemine yaklaşmış çocuk anlamında fıkıh terimi.
AKĪKA
Çocuğun doğumunun ilk günlerinde bir şükran ifadesi olarak kesilen kurban.
AD KOYMA
Yeni doğan çocuğa veya ihtida eden kimseye İslâmî geleneklere göre isim verme.
HİDÂNE
Küçük çocukların bakımı, gözetimi ve terbiyesi anlamında bir fıkıh terimi.
OYUN
NESEP
Soy bağı anlamında fıkıh terimi.
AİLE
Akrabalık ilişkisiyle birbirlerine bağlanan fertlerin bir araya getirdiği topluluk.
DEDE
NİNE
CENİN
Anne karnındaki çocuk.
ÇOCUK DÜŞÜRME
NAFAKA
Aile hukuku veya mülkiyet ilişkisinden doğan bakım yükümlülüğü ve bu kapsamda yapılan harcamalar anlamında fıkıh terimi.
TAHNÎK
Hurma ezmesi veya bal gibi tatlı bir maddenin yeni doğan çocuğun damağına sürülmesi anlamında bir terim.
LAKĪT
Sahipsiz, buluntu çocuk anlamında fıkıh terimi.
VELÂYET
Hukukî yetki anlamında fıkıh terimi.
TEMYİZ
İnsanın söz ve davranışlarının sebep ve sonuçlarını idrak edebilme ve bu idrake uygun biçimde iradesini kullanabilme gücü anlamında fıkıh terimi.
RAD‘
Çocuğun, annesi ya da başka bir kadın tarafından emzirilmesi anlamında fıkıh terimi.
MEV’ÛDE
Câhiliye döneminde diri diri toprağa gömülen kız çocuğunu ifade eden bir terim.
FITRAT
İnsanın doğuştan sahip olduğu bütün özelliklerini ifade eden bir terim.