MÜSTE’MEN
İslâm ülkesine emanla giren yabancı gayri müslim.
AHİDNÂME
Hükümdarların emriyle bazı devlet, zümre ve şahıslara özel haklar tanımak üzere düzenlenen belge.
HARBÎ
Gayri müslim devletin vatandaşı anlamında fıkıh terimi.
ZİMMÎ
İslâm ülkelerinde yaşayan gayri müslim tebaa için kullanılan bir terim.
DÂRÜLİSLÂM
Müslüman bir devletin hâkimiyeti altındaki topraklar için kullanılan fıkıh terimi.
CİVÂR
Câhiliye devrinde ve İslâmî dönemde Araplar arasında yaygın olan bir himaye müessesesi.
HİMAYE
Câhiliye devrinde ve İslâm’ın ilk dönemlerinde Araplar arasında yaygın olan bir müessese.
İSMET
Dinî ve hukukî koruma, dokunulmazlık anlamında fıkıh terimi.
eş-ŞÜRÛTÜ’l-ÖMERİYYE
Hz. Ömer tarafından zimmîler hakkında konulduğu ileri sürülen şartlar.
İMTİYÂZÂT
İktisadî ayrıcalıkları ifade eden terim, kapitülasyon.