DEVLET
Belli sınırlar içindeki insan topluluğuna ait siyasî hâkimiyetin teşkilâtlanmış şekli.
SİYASET
İnsan topluluklarını yönetme sanatı.
ANAYASA
Bir devletin kuruluş ve işleyiş esaslarını, organlarını, bunların görev ve yetkilerini, fertlerin sahip oldukları hak ve hürriyetleri belirleyen ana kanun ve prensipler.
HİLÂFET
İslâm tarihinde devlet başkanlığı kurumu.
DİVAN
İslâm devletlerinde resmî işlerin görüşülüp karara bağlandığı meclis ve buna bağlı devlet daireleri.
BÂBIÂLİ
XVIII. yüzyılın sonlarından itibaren Paşa Kapısı ve Sadâret Dairesi, nezâretlerin kurulmasından sonra da Osmanlı hükümeti mânasında kullanılan bir tabir.
MECLİS-i VÜKELÂ
Sadrazamın başkanlığında nâzırlardan oluşan ve Osmanlı hükümetini niteleyen meclis.
SADRAZAM
Osmanlılar’da devlet idaresinin padişah vekili olarak önde gelen sorumlusu, başvezirin unvanı.
BAŞVEKİL
Osmanlı İmparatorluğu’nda XIX. yüzyılda sadrazamlar, Türkiye Cumhuriyeti’nde ise bir müddet hükümet başkanları için kullanılan resmî unvan.
VEZİR
İslâm devletlerinde hükümdardan sonra gelen en yetkili yönetici.
BİAT
İslâm devletinde idare edenle idare edilenler arasında yapılan, seçim veya bağlılık karakteri taşıyan sosyopolitik akid.
MEŞRUTİYET
Osmanlılar’da anayasal saltanat dönemi (1876-1922).
DÎVÂN-ı HÜMÂYUN
Osmanlı devlet yönetiminde XV. yüzyıl ortasından XVII. yüzyılın ilk yarısına kadar en önemli karar organı.
İKİNDİ DİVANI
Osmanlılar’da sadrazam divanına verilen ad.
MECLİS-i MEŞVERET
Osmanlı Devleti’nde önemli ve olağan üstü konuların görüşüldüğü danışma meclisi.
MAHZEN
Fas’ta hüküm süren müslüman hânedanlar tarafından uygulanan idarî sistem.