İBN MÜFERRİC - TDV İslâm Ansiklopedisi

İBN MÜFERRİC

ابن مفرّج
İBN MÜFERRİC
Müellif: M. KÂMİL YAŞAROĞLU
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1999
Erişim Tarihi: 11.12.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/ibn-muferric
M. KÂMİL YAŞAROĞLU, "İBN MÜFERRİC", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ibn-muferric (11.12.2024).
Kopyalama metni

315 (927) yılında Kurtuba’da (Córdoba) doğdu. Babasının büyük dedesi Müferric, Abdurrahman b. Hakem veya Abdurrahman b. Muâviye’nin mevlâsı idi (Kādî İyâz, II, 435). İbn Müferric Kurtuba’da Kāsım b. Asbağ, Muhammed b. Abdullah b. Ebû Düleym, Muhammed b. Muhammed b. Abdüsselâm el-Huşenî, Ahmed b. Ubâde er-Ruaynî ve akranlarından hadis dinledi. 337’de (949) çıktığı hac ve ilim yolculuğu sırasında Hicaz, Yemen, Şam ve Mısır’a uğradı; aralarında Ebû Saîd İbnü’l-A‘râbî, Hayseme b. Süleyman, Ebü’l-Hasan İbn Nâfi‘ el-Huzâî, Ebü’l-Abbas es-Sükkerî, Ebû Muhammed İbnü’l-Verd, İbnü’s-Seken, Ebû Ali Hasan b. Mervân el-Bezzâz, Ebû Ya‘kūb İbn Hamdân ve Ebü’l-Meymûn Abdurrahman b. Râşid’in de bulunduğu birçok âlimden hadis öğrendi. Endülüs’te ve ziyaret ettiği bölgelerde pek çok kimse kendisinden hadis rivayet etti. Bunlar arasında hocası Ebû Saîd İbn Yûnus, Ebü’l-Velîd İbnü’l-Faradî, İbrâhim b. Şâkir, Ebü’l-Mutarrif Abdurrahman b. Mervân el-Kanâziî ve Ebû Ömer et-Talemenkî gibi âlimler yer almaktadır. 345 (956) yılında Endülüs’e dönen ve II. Hakem’in yanında saygın bir yeri bulunan İbn Müferric İsticce (Ecija) ve Reyye (Rayyo, Raiyo) şehirlerinde kadılık görevinde bulundu. 11 Receb 380 (4 Ekim 990) tarihinde vefat etti.

Hadis ilminde ve özellikle hadis ricâli konusunda derin bilgi sahibi olan İbn Müferric’in fıkhü’l-hadîse ve Hasan-ı Basrî ile Zührî’nin görüşlerini derlediği kitapları başta olmak üzere tâbiîn fıkhına dair eserler telif ettiği, Kāsım b. Asbağ’ın rivayetlerini müsned şeklinde topladığı, ayrıca şiirinin bulunduğu kaydedilmektedir. Kādî İyâz, Tertîbü’l-medârik’te Endülüs ulemâsıyla ilgili olarak kendisinden birçok nakilde bulunmuştur (III, 575).


BİBLİYOGRAFYA

İbnü’l-Faradî, Târîḫu ʿulemâʾi’l-Endelüs (nşr. Rûhiyye Abdurrahman es-Süveyfî), Beyrut 1417/1997, s. 367-368.

Humeydî, Ceẕvetü’l-muḳtebis (nşr. Muhammed b. Tâvît et-Tancî), Kahire 1953, s. 38.

, I, 200, 206; II, 435, 547, 727, 749, 787; III, 575.

Dabbî, Buġyetü’l-mültemis, Kahire 1967, s. 49-50.

, XVI, 390-391.

a.mlf., , III, 1007-1009.

, II, 409.

, II, 314.

, s. 400.

, II, 218-219.

, III, 97.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1999 yılında İstanbul’da basılan 20. cildinde, 215 numaralı sayfada yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER